Potok (powiat staszowski)
Wygląd
Na mapach: 50°39′01″N 20°57′22″E/50,650278 20,956111
wieś | |
Cmentarz | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) |
338[2] |
Strefa numeracyjna |
41 |
Kod pocztowy |
28-225[3] |
Tablice rejestracyjne |
TSZ |
SIMC |
0274938[4] |
Położenie na mapie gminy Szydłów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu staszowskiego | |
50°39′01″N 20°57′22″E/50,650278 20,956111[1] |
Potok – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Szydłów[4][5].
20 marca 1863 r. miała tu miejsce potyczka Powstania Styczniowego. Powstańcy walczyli pod dowództwem Dionizego Czachowskiego.
Do 1954 roku siedziba gminy Potok. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.
Współczesne części wsi[edytuj | edytuj kod]
Poniżej w tabeli 1 integralne części wsi Potok (0274938) z aktualnie przypisanym im numerem SIMC (zgodnym z Systemem Identyfikatorów i Nazw Miejscowości) z katalogu TERYT (Krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju).
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0274944 | Górki | część miejscowości |
0274950 | Księża Niwa | przysiółek |
Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne[edytuj | edytuj kod]
W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Potoku zawarty w tabeli 2.
Tabela 2. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[6] Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miastaNazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektuI. Gromada POTOK
- Potok
- Górki
- Kamienna Góra
- Księża Niwa
- Potok Rządowy
- Dworskie — pole
- Kolonijki — pole
- Koło Brzezińskiego Lasu — pole
- Koło Kolejki — las
- Kopaniny — pole
- Księża Niwa — pole
- Międzylesie — pole
- Pastwisko — las
- Podlesie — pole
- Potok — pole
- Przyłogi — las
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Kościół pw. Wniebowzięcia NMP, barokowy, wzniesiony w latach 1647-1648 na miejsce starszej świątyni drewnianej. Jest to budowla murowana z prostokątną nawą. Rokokowy ołtarz główny pochodzi II poł. XVII w. Znajduje się na nim obraz Matki Boskiej Śnieżnej oraz rzeźby św. Piotra i św. Pawła. Ołtarze boczne noszą wezwania św. Mikołaja i Ukrzyżowania. W połowie XIX w. do kościoła dobudowano pięcioboczną kaplicę św. Barbary. Wewnątrz znajduje się barokowy ołtarz z obrazami św. Barbary i św. Stanisława Kostki. W kaplicy umieszczono także rzeźby przedstawiające świętych: Augustyna, Ambrożego oraz Andrzeja Bobolę.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 109279
- ↑ Wieś Potok w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-29] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 957 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 38, 77-96.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.
- Turystyczne atrakcje gminy Szydłów, ISBN 83-922366-1-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Potok (13), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 865 .