Przejdź do zawartości

Potoka Koreniacka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Potoka Koreniacka
Патока Караняцкая
Потока Коренятская
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

ostrowiecki

Sielsowiet

Ryteń

Populacja (2019)
• liczba ludności


1[1]

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Potoka Koreniacka”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Potoka Koreniacka”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Potoka Koreniacka”
Ziemia54°53′17″N 26°00′26″E/54,888056 26,007222

Potoka Koreniacka (biał. Патока Караняцкая, Patoka Karaniackaja; ros. Потока Коренятская, Potoka Korieniatskaja) – chutor na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie ostrowieckim, w sielsowiecie Ryteń.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pod zaborami wieś. W II Rzeczypospolitej opisywana w różnych źródłach jako folwark lub zaścianek.

W XIX i w początkach XX w. położona była w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie zawilejskim/święciańskim, w gminie Kiemieliszki. Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920-1922 w składzie Litwy Środkowej.

Od 11 kwietnia 1922[2] leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie święciańskim, w gminie Kiemieliszki[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi. Nosiła wówczas nazwę Potoka (biał. Патока, Patoka; ros. Потока, Potoka). 4 marca 2014, w związku z przeniesieniem w poprzednim roku chutoru z likwidowanego sielsowietu Podolce do sielsowietu Ryteń, w którym była już miejscowość o tej nazwie, przywrócono przedwojenną nazwę[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce do 20 stycznia 1926 w Ziemi Wileńskiej, następnie w województwie wileńskim.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]