Przejdź do zawartości

Potwierdzenie wistu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Potwierdzenie wistu, potwierdzenie pierwszego wistu, marka zastępcza – w brydżu, umowny sygnał obrońców; "drugi broniący, czyli ten który siedzi za dziadkiem, ma obowiązek w pierwszej lewie zagranej przez rozgrywającego dać informację, czy w kolorze pierwszego wistu ma jeszcze walory czy nie"[1].

x x
D 10 x
x x x x
A K D W
A 10 x x x

N

W         E

S

D W x
x x x K W x x
K x 10 9 x
x x x 10 8 2
K x x
A x x
A D W x
x x x

S rozgrywa 3BA po wiście małym pikiem. Na zagraną z dziadka blotkę E gra Waleta, a S bierze tę lewę królem i gra trefla. Zakładając, że obrońcy używają ustalenia "potwierdzenia wistu", gracz E dołoży do tej lewy dziesiątkę trefl potwierdzając wartości w pikach i zachęcając partnera do kontynuacji tego koloru po dojściu do ręki królem karo.

x x
D 10 x
x x x x
A K D W
A 10 x x x

N

W         E

S

W x x
x x x A W x x
K x 10 9 x
x x x 10 8 2
K D x
K x x
A D W x
x x x

W przypadku nieco różnym, E na zagranego trefla rzuci dwójkę sugerując zmianę ataku – w tym przypadku na kiera aby podegrać pika.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Julian Klukowski, "Sztuka wistowania", Polski Związek Brydża Sportowego, Warszawa, 1988