Przyrząd do obserwacji wybuchów jądrowych POW-1
Przyrząd do obserwacji wybuchów POW-1 – radziecki przyrząd do prowadzenia obserwacji obłoku promieniotwórczego wybuchu jądrowego podczas jego tworzenia się i kształtowania; używany między innymi w ludowym Wojsku Polskim.
Charakterystyka przyrządu[edytuj | edytuj kod]
Wprowadzony w latach lat 60. XX w. na wyposażenie pododdziałów chemicznych ludowego Wojska Polskiego przyrząd do obserwacji wybuchów POW-1 był pierwszym tego typu urządzeniem stosowanym w WP. Służył do prowadzenia obserwacji obłoku promieniotwórczego wybuchu jądrowego, określenia rodzaju wybuchu oraz do dokonywania pomiarów parametrów obłoku promieniotwórczego[1]. Przy jego pomocy można było zmierzyć azymut kierunku na wybuch oraz wysokość lub szerokość kątową ukształtowanego obłoku jądrowego[1].
Przyrządy do obserwacji wybuchów jądrowych POW-1 stanowiły wyposażenie samochodów rozpoznania skażeń GAZ-69rs[2], a później BRDM-2rs[3], FUG-rs[4] i UAZ-479rs[5]. Znajdowały się również w wyposażeniu drużyn schemizowanych w wojskach lotniczych i marynarce wojennej[1].
Budowa przyrządu[edytuj | edytuj kod]
Przyrząd składał się z[1]:
- urządzenia kątomierczego,
- lornetki pryzmatycznej z futerałem,
- trójnogu składanego,
- kompasu AK-3,
- dwóch sekundomierzy,
- tabeli i nomogramu do określania mocy wybuchu jądrowego,
- dziennika obserwacji wybuchów jądrowych,
- linijki i przyborów do pisania,
- metalowej skrzynki transportowej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Nowak 2001 ↓, s. 134.
- ↑ Nowak 2001 ↓, s. 135.
- ↑ Nowak 2001 ↓, s. 136.
- ↑ Nowak 2001 ↓, s. 137.
- ↑ Nowak 2001 ↓, s. 174.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ireneusz Nowak: Wybrane problemy historii polskiej techniki wojskowej XX wieku. Sprzęt i środki wojsk chemicznych. T. 2. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2001. ISBN 83-88062-81-6.