Pselaphodes daii
| Pselaphodes daii | |
| Yin et Hlaváč, 2013 | |
 Samiec | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Nadplemię | |
| Plemię | |
| Podplemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Pselaphodes daii |
Pselaphodes daii – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny marników. Występuje endemicznie w Chinach.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisali po raz pierwszy w 2013 roku Yin Ziwei i Peter Hlaváč na łamach ZooKeys. Jako miejsce typowe wskazano przełęcz w masywie Erlang Shanu koło Ludingu w chińskiej prowincji Syczuan. Epitet gatunkowy nadano na cześć Dai Congchao, który odłowił holotyp[1]. Holotyp zdeponowano w Zbiorze Owadów Shanghai Shifan Daxue[1].
Gatunek zalicza się w obrębie rodzaju do grupy gatunków Pselaphodes tianmuensis, obejmującej również Pselaphodes anhuianus, Pselaphodes hainanensis, Pselaphodes kuankuoshuiensis, Pselaphodes longilobus, Pselaphodes tianmuensis, Pselaphodes tiantongensis, Pselaphodes wrasei, Pselaphodes yunnanicus[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz ten osiąga od 3,5 do 4,43 mm długości i od 1,33 do 1,41 mm szerokości ciała. Ubarwienie ma rudobrązowe. Głowa jest dłuższa niż szeroka, o bocznie zaokrąglonych zapoliczkach. Oczy złożone buduje u samca około 30, a u samicy około 25 omatidiów. Czułki buduje jedenaście członów, z których trzy ostatnie są powiększone, a u samca ponadto człon dziewiąty jest zmodyfikowany. Przedplecze jest nieco dłuższe niż szerokie, o okrągławo rozszerzonych krawędziach przednio-bocznych. Pokrywy są szersze niż dłuższe. Zapiersie u samców (metawentryt) ma długie, zwężone i u szczytu zaostrzone wyrostki. Odnóża przedniej pary mają uzbrojone kolcami brzuszne brzegi krętarzy i ud oraz drobną ostrogę na szczycie goleni. Odnóża środkowej pary mają małe kolce na spodach krętarzy oraz niezmodyfikowane uda. Biodra, krętarze i uda tylnej pary odnóży również pozbawione są modyfikacji. Odwłok jest szeroki na przedzie i zwęża się ku tyłowi. Genitalia samca mają środkowy płat edeagusa asymetryczny, krótki i na szczycie ścięty[1].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad ten jest endemitem południowo-zachodniej części Chin, znanym z gór Erlang Shan i Gongga Shan oraz rezerwatu przyrody Hailuogou w prowincji Syczuan. Spotykany był na rzędnych od 2200 do 3620 m n.p.m. Zasiedla ściółkę i mchy w lasach mieszanych[1].