Puchar Pokoju i Przyjaźni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Puchar Pokoju i Przyjaźni
Puchar Przyjaźni Krajów Socjalistycznych
Państwo

 Bułgaria
 Czechosłowacja
 NRD
 Polska
 Rumunia
 Węgry
 ZSRR

Dyscyplina

wyścigi samochodowe

Data założenia

1963

Założyciel

Polski Związek Motorowy

Data rozwiązania

1990

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Heinz Melkus

Ostatni zwycięzca

Josef Michl
Aleksandr Potiechin

Puchar Pokoju i Przyjaźni, także Puchar Przyjaźni Krajów Socjalistycznych – powołany przez Polski Związek Motorowy coroczny cykl wyścigów samochodowych, odbywający się wśród kierowców państw socjalistycznych. Organizowany w latach 19631990, początkowo wyłącznie dla formuł wyścigowych, później także dla samochodów turystycznych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Puchar powstał w 1963 roku z inicjatywy członków Polskiego Związku Motorowego, Lecha Tulaka i Jerzego Jankowskiego. Z założenia miał ujednolicić wyścigi samochodowe w krajach socjalistycznych. Każda z eliminacji odbywała się w jednym z krajów rywalizujących w pucharze[1]. Początkowo uczestniczyli w nim kierowcy z Polski, Węgier i NRD; pierwszym mistrzem zostali Heinz Melkus i drużyna NRD. W latach 60. dołączyli kierowcy z Czechosłowacji i ZSRR, a w latach 70. w pucharze rozpoczęli rywalizację również Bułgarzy i Rumuni. Istotą pucharu był brak prywatnych zespołów, zamiast których istniały zespoły narodowe.

Przepisy zawodów zmieniały się w upływem lat. W latach 19631964 wyścigi były rozgrywane według przepisów Formuły Junior (poj. do 1100 cm³), a następnie – Formuły 3 (poj. do 1000 cm³), przez co w rywalizacji brały udział m.in. wyposażone w silniki Coswortha Lotusy i De Sanctisy. W 1972 roku wprowadzono przepisy nowej Formuły Wostok, według której silniki musiały mieć pojemność 1300 cm³. W roku 1973 po raz pierwszy uczestniczyły w pucharze samochody turystyczne o poj. 1600 cm³; w 1976 roku pojemność ograniczono do 1300 cm³ i większość kierowców używała Ład.

W połowie lat 80. większość samochodów Formuły Wostok było wyposażonych w zmodyfikowane silniki WAZ-21011 o mocy maksymalnej 90 KM, zdolnej rozwinąć prędkość 220 km/h. W 1989 roku Formułę Wostok zastąpiono Formułą Mondial (poj. 1600 cm³). Zrezygnowano także z organizacji Pucharu Narodów, a w celu propagacji cyklu dopuszczono do rywalizacji kierowców spoza krajów socjalistycznych. Nie przyniosło to spodziewanych efektów i po 1990 roku puchar upadł.

Mistrzowie[edytuj | edytuj kod]

Sezon Formuła wyścigowa Samochody turystyczne
Kierowca Drużyna
narodowa
Kierowca Drużyna
narodowa
1963 Heinz Melkus  NRD nie rozgrywano nie rozgrywano
1964 Jerzy Jankowski  NRD nie rozgrywano nie rozgrywano
1965 Heinz Melkus  NRD nie rozgrywano nie rozgrywano
1966 Heinz Melkus[2]  NRD nie rozgrywano nie rozgrywano
1967 Heinz Melkus  NRD nie rozgrywano nie rozgrywano
1968 Czechosłowacja Miroslav Fousek[3] ? nie rozgrywano nie rozgrywano
1969 Czechosłowacja Vladimír Hubáček  Czechosłowacja nie rozgrywano nie rozgrywano
1970 Czechosłowacja Vladislav Ondřejík  Czechosłowacja nie rozgrywano nie rozgrywano
1971 Klaus-Peter Krause  NRD nie rozgrywano nie rozgrywano
1972 Heinz Melkus[4]  Czechosłowacja nie rozgrywano nie rozgrywano
1973 Czechosłowacja Albín Patlejch  NRD Andrzej Wojciechowski  Czechosłowacja
1974 Czechosłowacja Karel Jílek  Czechosłowacja Czechosłowacja Jaroslav Bobek  Czechosłowacja
1975 Madis Laiv  Czechosłowacja Czechosłowacja Milan Žid  Czechosłowacja
1976 Czechosłowacja Jiří Červa  Czechosłowacja Czechosłowacja Milan Žid  Czechosłowacja
1977 Czechosłowacja Karel Jílek  Czechosłowacja Czechosłowacja Oldřich Brunclik  Czechosłowacja
1978 Ulli Melkus  NRD Czechosłowacja Vlastimil Tomášek  ZSRR
1979 Czechosłowacja Václav Lim  Czechosłowacja Czechosłowacja Vlastimil Tomášek  Czechosłowacja
1980 Ulli Melkus  Czechosłowacja Czechosłowacja Miroslav Heřman  Czechosłowacja
1981 Czechosłowacja Jiří Moskal  NRD Czechosłowacja Petr Samohýl  ZSRR
1982 Czechosłowacja Jan Veselý  Czechosłowacja Czechosłowacja Vlastimil Tomášek  Czechosłowacja
1983 Ulli Melkus  NRD Aleksiej Grigorjew  ZSRR
1984 Ulli Melkus  NRD Czechosłowacja Vlastimil Tomášek  Czechosłowacja
1985 Ulli Melkus  Czechosłowacja Czechosłowacja Vlastimil Tomášek  Czechosłowacja
1986 Czechosłowacja Václav Lim  NRD Czechosłowacja Vlastimil Tomášek  Czechosłowacja
1987 Toomas Napa  ZSRR Czechosłowacja Petr Bold  ZSRR
1988 Wiktor Kozankow  ZSRR Aleksiej Grigorjew  ZSRR
1989 Wiktor Kozankow  ZSRR Jurij Kacaj  ZSRR
1990 Aleksandr Potiechin nie rozgrywano Czechosłowacja Josef Michl nie rozgrywano

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. SPORT SAMOCHODOWY. [w:] automobilklubpolski.pl [on-line]. [dostęp 2014-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-20)]. (pol.).
  2. Formula 3 1966 Championship Tables. [w:] formula2.net [on-line]. [dostęp 2017-04-30]. (ang.).
  3. Formula 3 1968 Championship Tables. [w:] formula2.net [on-line]. [dostęp 2017-04-30]. (ang.).
  4. Pokal für Frieden und Freundschaft. [w:] puru.de [on-line]. [dostęp 2014-09-07]. (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]