Przejdź do zawartości

Purcell Miller

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Purcell Miller
Pseudonim

”Hard Rock”

Data urodzenia

6 marca 1973

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

180 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

lekkośrednia

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

30

Zwycięstwa

23 (KO 18)

Porażki

6

Remisy

1

Purcell Miller (ur. 6 marca 1973) – amerykański bokser kategorii lekkośredniej.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodowiec zadebiutował w 1994 r., notując zwycięstwo nad innym debiutantem Davidem Claytonem. Po świetnej serii siedemnastu zwycięstw i pokonaniu m.in. Kenny'ego Baysmore'a, który w 1983 r. został nazwanym "Prospektem Roku 1983" przez najbardziej prestiżowy bokserski magazyn The Ring, Miller zmierzył się z rodakiem Raulem Frankiem. Do pojedynku doszło 10 października 1997 r., a stawką pojedynku był pas USBA w kategorii półśredniej. Miller doznał pierwszej porażki w karierze, przegrywając jednogłośnie na punkty w dwunasto-rundowym pojedynku[1]. Na ring powrócił nieco ponad miesiąc później, pokonując na punkty Leroya Owensa[2].

4 kwietnia 1998 r. Miller pokonał jednogłośnie na punkty boksera, który stoczył najwięcej walk w historii – Reggiego Stricklanda[3]. 14 lipca doszło do jego walki z byłym mistrzem świata WBA w kategorii lekkośredniej Carlem Danielsem. Miller w pierwszej rundzie naruszył byłego mistrza świata prawym sierpowym, po którym Daniels został lekko wytrącony z równowagi. W kolejnych rundach inicjatywę miał bardziej doświadczony Daniels, który zadawał więcej ciosów i lepiej poruszał się w ringu. Po dwunastu emocjonujących rundach, sędziowie jednogłośnie orzekli wygraną Danielsa, punktując 117-111, 117-111, 118-110. Stawką pojedynku był pas USBA w kategorii lekkośredniej[4].

Po dwóch zwycięstwach nad Eddiem Hallem oraz Luisem Sanchezem, Purcell w kwietniu 2000 r. zmierzył się z Robertem Frazierem. Miller przegrał przez decyzję większości, notując trzecią porażkę w karierze. Po tej porażce stoczył jeszcze sześć pojedynków, z czego wygrał tylko dwa. Ostatni raz na ringu pojawił się 21 maja 2011 r., przegrywając już w pierwszej rundzie z Maxellem Taylorem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. USBA Title Fights - Welterweight. boxrec.com. [dostęp 2014-12-20]. (ang.).
  2. Saturday 22 November 1997. boxrec.com. [dostęp 2014-12-20]. (ang.).
  3. Saturday 4 April 1998. boxrec.com. [dostęp 2014-12-20]. (ang.).
  4. USBA Title Fights - Light Middleweight. boxrec.com. [dostęp 2014-12-20]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]