Quedius auricomus
Quedius auricomus | |||
Kiesenwetter, 1850 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Podplemię | |||
Rodzaj | |||
Podrodzaj |
Quedius (Raphirus) | ||
Gatunek |
Quedius (Raphirus) auricomus | ||
Synonimy | |||
|
Quedius auricomus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1850 roku przez Ernsta Hellmutha von Kiesenwettera. Jako miejsce typowe wskazano wschodnie Pireneje[1].
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 4 do 5 mm. Głowa jest owalna, błyszcząco czarna z całkowicie brunatnożółtymi czułkami i głaszczkami. Wyposażona jest w wielokrotnie dłuższe od skroni, zajmujące niemal całe jej boczne powierzchnie oczy. Czułki mają człon pierwszy krótszy niż dwa następne razem wzięte. Na czole znajdują się po dwa punkty przednie i tylne; brak jest punktów dodatkowych między przednimi, natomiast między punktami tylnymi a tylnym brzegiem głowy występuje jeden punkt dodatkowy. Przedplecze jest wypukłe, błyszcząco czarne. Na powierzchni czarnej tarczki brak jest punktowania. Pokrywy są połyskująco czarne, wypukłe, pokryte mikrorzeźbą i luźno rozmieszczonymi, dużymi punktami. Odnóża są brunatnożółte z żółtymi goleniami ostatniej pary. Odwłok jest czarny. Na tergitach oprócz owłosienia czarnego występują duże kępki złocistych włosków przy ich bocznych krawędziach[2].
Owad ten zasiedla góry oraz pagórkowate tereny niżej położone. Bytuje wśród wilgotnych mchów w sąsiedztwie potoków, strumieni, źródlisk i wodospadów[2].
Gatunek palearktyczny, europejski, znany z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Danii i Estonii[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Iscecta:Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 3). Staphylininae: Staphylinini (Quediina, Staphylinina, Tanygnathinina, Xanthopygina), Xantholinini. Staphylinidae incertae sedis. Fossils, Protactinae†. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 3021–3840, 2001.
- ↑ a b Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 e Kusakowate - Staphylinidae: Kusaki - Staphylininae. Warszawa, Wrocław: PWN, PTE, 1980.
- ↑ Quedius (Raphirus) auricomus Kiesenwetter, 1850. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-02-06].