Rarowski
Rarowski (Rhor, Rohr, Ror) − polski herb szlachecki z indygenatu, pochodzący ze Śląska.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Juliusz Karol Ostrowski wymienia szereg wariantów tego herbu, z których wszystkie prócz podstawowego występowały na Śląsku i zostały zanotowane w herbarzu Siebmachera. Numeracja odmian pochodzi od Ostrowskiego[1]:
Rarowski Ia (według Niesieckiego[2], Ostrowskiego[1], Szymańskiego[3] i Gajla jest to podstawowy wariant herbu):
W polu czerwonym sześć cegieł złotych (1, 2, 3).
Klejnot: nad hełmem, bez korony, jabłko królewskie błękitne z krzyżem i przepaską złotymi, między dwoma delfinami łbami do dołu; prawym srebrnym, lewym czerwonym.
Labry czerwone, podbite złotem.
Ostrowski podaje prawego delfina złotego, opis powyższy za Niesieckim, Szymańskim i Gajlem.
Rarowski Ib:
W polu srebrnym sześć cegieł czerwonych (3, 2, 1).
Klejnot: jabłko królewskie błękitne z krzyżem i przepaską złotymi, między dwiema rybami srebrnymi głowami w dół, prawa srebrna, lewa czerwona.
Labry czerwone, podbite srebrem.
Rarowski II − jak Rarowski Ia, ale godło na opak, a w miejsce jabłka w klejnocie − krzyż równoramienny.
Rarowski III − jak Rarowski Ib, ale w miejsce ryb delfiny – prawy srebrny, lewy czerwony, w miejsce jabłka − krzyż.
Rarowski IV − jak poprzedni, ale cegły dotykają brzegów tarczy, zaś prawy delfin w klejnocie czerwony.
Rarowski V − jak Rarowski Ib, ale w miejsce jabłka – krzyż złoty i prawa ryba w klejnocie czerwona.
Rarowski VI − wariant z pieczęci, bezbarwny, w klejnocie rogi.
Rarowski VII − wariant z pieczęci, bezbarwny, siedem cegieł (3, 3, 1), w klejnocie rogi między którymi krzyż.
Rarowski VIII − pole poszachowane srebrno-czerwono na 15 pól.
W klejnocie dwie ryby głowami w dół, stykające się ogonami, prawa czerwona, lewa srebrna.
Tadeusz Gajl pod nazwą Rarowski (Roraw) przytacza też wariant tego herbu z malowidła w Oleśnicy z XVI wieku. Jest on podobny do Rarowskiego Ib, ale cegły dotykają brzegów tarczy, brak jabłka w klejnocie i lewa ryba czerwona.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Herb śląskiej rodziny Rhor, której gałąź osiadła w XVI wieku w ziemi wieluńskiej. Z rodziny tej Jan Rhor otrzymał indygenat od Stefana Batorego w 1576 i zmienił nazwisko na Rarowski[3].
Legenda herbowa[edytuj | edytuj kod]
Wedle legendy, przytaczanej przez Kaspra Niesieckiego, protoplasta Rarowskich miał otrzymać herb z sześcioma cegłami za przyczynienie się do zdobycia dla Cesarza miasta Budzyń w Chorwacji, zajętego przez Turków. Cegły symbolizować miały cegły wyrwane przez Rhora z muru przy szturmie na miasto[2].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Rarowski, Rasiewicz, Raszanowicz, Rochra, Ror, Roszanowicz, Rymszewicz.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 396.
- ↑ a b Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S. J. T. 8. Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1841, s. 91.
- ↑ a b Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 248. ISBN 83-7181-217-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Rarowski Ia z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Rarowski z malowidła w Oleśnicy z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Rarowski V z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
