Rekordy krajów południowoamerykańskich w rzucie oszczepem mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rzut oszczepem
Rekordzista świata – Czech Jan Železný

Rekordy krajów południowoamerykańskich w rzucie oszczepem mężczyzn – najlepsze w historii wyniki osiągnięte w rzucie oszczepem przez zawodników z państw, których narodowe federacje lekkoatletyczne skupione są w Południowoamerykańskiej Konfederacji Lekkoatletycznej (CONSUDATLE).

Historia rzutu oszczepem sięga starożytnych igrzysk olimpijskich[1]. Przed II wojną światową w konkurencji tej największe sukcesy odnosili zawodnicy ze Skandynawii, a Matti Järvinen aż dziesięciokrotnie poprawiał rekord świata, doprowadzając go do wyniku 77,23 w roku 1936[2]. Confederación Sudamericana de Atletismo CONSUDATLE zrzesza trzynaście federacji narodowych[3], z których wszystkie odnotowały rekordy krajów w rzucie oszczepem mężczyzn. Wszystkie krajowe rekordy zostały osiągnięte po 1986 roku kiedy zmieniono środek ciężkości oszczepu – działanie to było efektem m.in. osiągnięcia reprezentanta NRD Uwe Hohna, który w 1984 jako pierwszy i dotychczas jedyny oszczepnik na świecie pokonał barierę 100 metrów, uzyskując wynik 104,80[2][4].

Zawodnicy z Ameryki Południowej nigdy nie osiągali znaczących międzynarodowych sukcesów imprezach o zasięgu globalnym takich jak mistrzostwa świata[5] czy igrzyska olimpijskie[6]. Wiele razy oszczepnicy z kontynentu południowoamerykańskiego stawali na podium igrzysk obu Ameryk[7]. W 2010 Argentyńczyk Braian Toledo dwukrotnie poprawiał najlepszy w historii wynik na świecie wśród juniorów młodszych (84,85 i 89,34), korzystając z oszczepu o wadze 700 gram[8]. Rekordzistą Ameryki Południowej jest Paragwajczyk Edgar Baumann, który w 1999 roku uzyskał wynik 84,70[4]. W 1996 Bauman został także pierwszym oszczepnikiem z Ameryki Południowej, który rzucił oszczepem ponad 80 metrów (80,56)[9].

Rzut oszczepem należy do konkurencji technicznych – mężczyźni używają sprzętu o wadze 800 gramów[1].

Rekord świata w rzucie oszczepem wynosi 98,48 i został ustanowiony w 1996 roku przez Czecha Jana Železnego[10].

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Stan na 14 maja 2024

Kraj Wynik Zawodnik Data uzyskania Miejsce uzyskania Źródła
 Argentyna 83,32 Toledo, BraianBraian Toledo 2015-08-24 24 sierpnia 2015(dts) Pekin [11]
 Boliwia 67,93 Soto, MelvinMelvin Soto 2021-06-17 17 czerwca 2021(dts) Boliwia Cochabamba [12]
 Brazylia 85,11 Rodrigues, Pedro HenriquePedro Henrique Rodrigues 2024-05-12 12 maja 2024(dts) Brazylia Cuiabá [13]
 Chile 78,69 Guerra, IgnacioIgnacio Guerra 2011-04-01T00:00:00.001 1 kwietnia 2011(dts) Stany Zjednoczone Gainesville [14]
 Ekwador 74,68 Escobar, JoséJosé Escobar 2015-03-15 15 marca 2015(dts) Ekwador Cuenca [15][16]
 Gujana 78,65 Baird, LeslainLeslain Baird 2018-06-06 6 czerwca 2018(dts) Boliwia Cochabamba [17]
 Kolumbia 82,39 Márquez, DayronDayron Márquez 2016-07-10 10 lipca 2016(dts) Kolumbia Medellín [18]
 Panama 71,63 Cedeño, JonathanJonathan Cedeño 2023-08-19 19 sierpnia 2023(dts) Paragwaj Encarnación [19]
 Paragwaj 84,70 Baumann, ÉdgarÉdgar Baumann 1999-10-17 17 października 1999(dts) Stany Zjednoczone San Marcos [20]
 Peru 69,46 Quiñones, JorgeJorge Quiñones 1999-07-04 4 lipca 1999(dts) Peru Lima [21]
 Surinam 56,20 Dahl, JuanJuan Dahl 2015-07-20 20 lipca 2015(dts) Gujana Francuska Remire-Montjoly [22]
 Urugwaj 71,96 Lautaro, RafaelRafael Lautaro 2022-09-03 3 września 2022(dts) Urugwaj Montevideo [23]
 Wenezuela 81,55 Julio, BillyBilly Julio 2021-06-23 23 czerwca 2021(dts) Portugalia Maia [24]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mała Encyklopedia Sportu. T. 2. Warszawa: wyd. Sport i Turystyka, 1987. ISBN 83-217-2564-3.
  2. a b Jerzy Szymonek, Janusz Rozum: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Rzut oszczepem mężczyzn.. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
  3. Federaciones Miembros de la ConSudAtle [online], consudatle.org [dostęp 2012-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-22] (hiszp.).
  4. a b Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość-Sandomierz: 2007.
  5. IAAF World Championships in Athletics [online], gbrathletics [dostęp 2012-04-21] (ang.).
  6. Olympic Games (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2012-04-21] (ang.).
  7. Pan American Games [online], gbrathletics [dostęp 2012-04-13] (ang.).
  8. Eduardo Biscayart, Toledo continues to improve Javelin World Youth Best [online], iaaf.org [dostęp 2010-03-07] (ang.).
  9. Baumann Edgar [online], iaaf.org [dostęp 2012-04-13] (ang.).
  10. ATHLETE PROFILE for JAN ZELEZNY. iaaf.org. [dostęp 2015-12-13]. (ang.).
  11. National Record Argentina [online], tilastopaja.org [dostęp 2012-04-13] (ang.).
  12. Melvin SOTO | Profile | World Athletics [online], worldathletics.org [dostęp 2024-05-14] (ang.).
  13. Pedro Henrique RODRIGUES | Profile | World Athletics [online], worldathletics.org [dostęp 2024-05-14] (ang.).
  14. National Record Chile [online], tilastopaja.org [dostęp 2012-04-13] (ang.).
  15. Gran Prix Internacional, Miraflores Stadium Cuenca ECU 14 - 15 March 2015 [online], tilastopaja.org [dostęp 2015-03-19] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  16. National Record Ecuador [online], tilastopaja.org [dostęp 2013-11-25] (ang.).
  17. IAAF World Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], iaaf.org [dostęp 2020-03-31] (ang.).
  18. Jaime Dayron MÁRQUEZ | Profile | World Athletics [online], worldathletics.org [dostęp 2024-05-14] (ang.).
  19. Jonathan CEDEÑO | Profile | World Athletics [online], worldathletics.org [dostęp 2024-05-20] (ang.).
  20. Daegu 2011 [online], s. 10 [dostęp 2012-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-18] (ang.).
  21. Jorge QUINONEZ | Profile | World Athletics [online], worldathletics.org [dostęp 2024-05-14] (ang.).
  22. Juan Dahl SUR [online], tilastopaja.info [dostęp 2024-05-14] (ang.).
  23. Rafael LAUTARO | Profile | World Athletics [online], worldathletics.org [dostęp 2024-05-14] (ang.).
  24. Billy JULIO LÓPEZ | Profile | World Athletics [online], worldathletics.org [dostęp 2024-05-14] (ang.).