Sai Jinhua
 Sai Jinhua w wieku około 15 lat | |||||||||
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Sai Jinhua (ur. 1872, zm. 1936) – wpływowa chińska prostytutka żyjąca na przełomie XIX i XX wieku.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w Yancheng w prowincji Jiangsu[1]. Utrzymywała, że jej rodowe nazwisko brzmiało Zhao (傅), w ciągu życia posługiwała się jednak różnymi imionami: Fu Caiyun (傅彩云), Cao Menglan (曹梦兰), Sai Erye (赛二爷), Weizhao Lingfei (魏赵灵飞)[2]. Pochodziła z biednej rodziny wywodzącej się z prowincji Anhui. Po śmierci ojca została w wieku 13 lat sprzedana do domu publicznego w Suzhou[1][3]. Tam w 1886 roku poznała Hong Juna, wysoko sytuowanego urzędnika dworskiego, który wykupił ją i uczynił swoją konkubiną. Rok później Hong został wysłany przez dwór cesarski w podróż dyplomatyczną do Europy. Sai towarzyszyła mu w trzyletniej podróży przez Rosję, Niemcy, Austro-Węgry i Holandię, nawiązując liczne znajomości i ucząc się języków. Poznała m.in. niemiecką parę cesarską i kanclerza Ottona von Bismarcka[1][2][3].
Po powrocie do Chin zamieszkała z mężem w Pekinie. Po nagłej śmierci Honga w 1893 roku utraciła jednak wpływy i wobec kłótni z jego rodziną powróciła do prostytucji[1][2][3]. W 1894 roku otworzyła własny, ekskluzywny dom publiczny w Szanghaju, który cieszył się dużą renomą wśród wyższych sfer. Bywali w nim m.in. Li Hongzhang i Sheng Xuanhuai[2]. W 1897 roku otworzyła kolejny taki przybytek w Tiencinie[2].
Sai Jinhua zdobyła sobie sławę zakulisowymi rozgrywkami podczas powstania bokserów, kiedy to składała potajemne wizyty w sztabie cudzoziemskich wojsk interwencyjnych. Przypisuje jej się nakłonienie generała Alfreda von Walderseego do zaprzestania grabieży zdobytego Pekinu[1][2][3]. W 1903 roku została oskarżona o przyczynienie się do samobójstwa jednej z dziewczyn ze swojego domu publicznego. Została uwięziona, a następnie wygnana do Suzhou[1][3]. Później wróciła do Szanghaju, gdzie poślubiła przedsiębiorcę kolejowego nazwiskiem Huang, który jednak szybko zmarł. W 1918 roku wyszła powtórnie za mąż za urzędnika Wei Sijionga, wraz z którym przeprowadziła się do Pekinu. Po jego śmierci w 1922 roku popadła w uzależnienie od opium, zmarła w biedzie i osamotnieniu[2].
Sai Jinhua, a także owiana legendą rola podczas powstania bokserów, stała się bohaterką utworów literackich[3]. Poświęcona jest jej m.in. powieść Zeng Pu Neihaihua[1] oraz dramat Xia Yana Sai Jinhua[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Encyclopedia of Prostitution and Sex Work. edited by Melissa Hope Ditmore. T. 2. Westport: Grenwood Press, 2006, s. 423–424. ISBN 0-313-32968-0.
- ↑ a b c d e f g h Biographical Dictionary of Chinese Women. edited by Lily Xiao Hong Lee, Clara Lau, A.D. Stefanowska. T. 1. London: Routledge, 2015, s. 182–184. ISBN 0-7656-0043-9.
- ↑ a b c d e f James Z. Gao: Historical Dictionary of Modern China (1800-1949). Lanham: Scarecrow Press, 2009, s. 304–305. ISBN 978-0-8108-4930-3.