Przejdź do zawartości

Salka gviazdka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Salka gviazdka
Dworakowska, 2010
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

cykadokształtne

Rodzina

bezrąbkowate

Podrodzina

Typhlocybinae

Plemię

Erythroneurini

Rodzaj

Salka

Gatunek

Salka gviazdka

Salka gviazdkagatunek pluskwiaka z rodziny bezrąbkowatych i podrodziny Typhlocybinae. Występuje endemicznie na Tajwanie.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2010 roku przez Irenę Dworakowską. Opisu dokonano na podstawie pojedynczego samca odłowionego w 1972 roku w tajwańskim Pihu, na wschód od Tajpej[1].

Takson ten należy do grupy gatunków blisko spokrewnionych z S. lobata, którą reprezentują m.in. S. decorata, S. gaza, S. mamiya, S. remanei, S. wiejska oraz S. yeroboa[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pluskwiak o ciele długości 3,5 mm[1]. Głowę ma trochę węższą od przedplecza[2], ubarwioną głównie żółtawo lub ochrowobeżowo z dużą, czarniawobrązową łatą pośrodku ciemienia[1]. Tułów charakteryzuje się przedpleczem mniej więcej dwukrotnie dłuższym od ciemienia[2]. Przód przedplecza jest żóławobeżowy z rozgałęzioną przepaską poprzeczną barwy brązowej. Za tą przepaską znajduje się duży, beżowobrązowy znak w kształcie „Λ”. Tylny brzeg przedplecza zdobi szeroka, poprzeczna pręga o barwie brązowej z oliwkowym odcieniem, od przodu ograniczona nieregularnym szeregiem czarnych kropek. Śródplecze ma tarczę i tarczkę koloru beżowobrązowego. Przednie skrzydło jest brązowawe z polem brochosomowym i rejonem je poprzedzającym brązowymi, a czwartą komórką apikalną i częścią kostalną trzeciej komórki apikalnej białawymi[1]. Spośród komórek apikalnych przedniego skrzydła pierwsza i trzecia są bardzo duże i szerokie, druga wąska, a czwarta krótka i szeroka[2]. Odwłok ma drugi sternit z małymi apodemami. Samiec ma dobrze zesklerotyzowaną kapsułę genitalną[2]. Pygofor ma wyrostek brzuszny smukły, zaś wyrostek grzbietowy cienki, łukowato wygięty i niemal dorównujący długością krawędzi grzbietowej pygoforu. Edeagus ma lekko przypłaszczony bocznie trzon z wyrostkami przedwierzchołkowymi nieregularnie skręconymi i skierowanymi bocznie. Doogonowa część paramer jest szersza niż u S. decorata[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Irena Dworakowska. On the erythroneurine genus Salka in Taiwan (Auchenorrhyncha, Cicadellidae, Typhlocybinae). „Cicadina”. 11, s. 47-58, 2010. 
  2. a b c d Zhang Yalin, Yang Meixia, Huang Min. Nine new species of the Oriental leafhopper genus Salka Dworakowska (Hemiptera: Cicadellidae: Typhlocybinae) from China. „Zootaxa”. 2264, s. 23–40, 2009. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.2264.1.2.