Sarcze (jezioro na Pojezierzu Drawskim)
![Ziemia](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
![]() Jezioro Sarcze, widok z południowego brzegu koło Przyjezierza. | |
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Region | |
Wysokość lustra |
143,5 m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia |
35,5-38,5 ha |
Głębokość • średnia • maksymalna |
|
Objętość |
741,4 tys. m³ |
Położenie na mapie gminy Borne Sulinowo ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu szczecineckiego ![]() | |
![]() |
Sarcze – jezioro w woj. zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Borne Sulinowo, leżące na terenie Pojezierza Drawskiego, w dorzeczu Piławy. Nad brzegiem jeziora grodzisko wczesnośredniowieczne[1].
Odpływ z jeziora strugą Kanał na południe do jeziora Jeleń i dalej do jeziora Pile. Na północy Sarcze zwęża się i przechodzi w jezioro Świdno.
Dane morfometryczne[edytuj | edytuj kod]
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 35,5 ha[2] do 38,5 ha[3]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 143,5 m n.p.m.[2] Średnia głębokość jeziora wynosi 2,1 m[2], natomiast głębokość maksymalna – 4,9 m[2].
Hydronimia[edytuj | edytuj kod]
Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Sarcze[4]. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro to występuje pod nazwami Przyjezierze[3][5] oraz Jeleń[5]. Nazwy te są nazwami sąsiadujących z jeziorem wsi - Przyjezierze na północ i Jeleń na południe od jeziora.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Czesław Piskorski "Pomorze Zachodnie, mały przewodnik" Wyd. Sport i Turystyka Warszawa 1980 s. 150 ISBN 83-217-2292-X
- ↑ a b c d według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 168. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ a b Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 168. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 306, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ a b Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2010-10-03].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski. red. prowadzący Iwona Swenson. Wyd. trzecie, zmienione. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 635. ISBN 83-01-12677-9.