Schron przy Suchym Biwaku
![Ziemia](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
Plan jaskini | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
14 m |
Głębokość |
2 m |
Deniwelacja |
2 m |
Wysokość otworów |
1690 i 1692 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
582 m |
Ekspozycja otworów |
ku N (dolny), ku E |
Data odkrycia |
znana od dawna |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-07.08 |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Schron przy Suchym Biwaku – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Lejowej w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe położone w północnym zboczu Kominiarskiego Wierchu, w pobliżu jaskini Suchy Biwak, na wysokościach 1690 i 1692 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 14 metrów, a jej deniwelacja 2 metry[1].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7b/Dolina_Lejowa_2.jpg/250px-Dolina_Lejowa_2.jpg)
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi idący na początku do góry, a następnie w dół korytarz łączący oba otwory wejściowe. W połowie jego długości odchodzi krótki korytarzyk zakończony zawaliskiem[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są mokre, rosną na nich mchy i porosty[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była znana od dawna. Jej pierwszy plan i opis sporządził R. M. Kardaś przy pomocy M. Burkackiego i M. Kardasia w 1976 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 24 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24] .
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-06-26] .