Schronisko Zakonnicy
49°24′29″N 20°25′39″E/49,408056 20,427500 Ściana Facimiechu nad przełomem Dunajca | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
7 m |
| Deniwelacja |
0 m |
| Wysokość otworów |
600 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
160 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SE |
| Odkrywca |
znana od dawna |
| Ochrona i dostępność |
niedostępna turystycznie |
Położenie na mapie Pienin  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°24′29″N 20°25′39″E/49,408056 20,427500
| |
Schronisko Zakonnicy, Grota Zakonnicy – jaskinia, a właściwie schronisko, w polskich Pieninach[1]. Wejście do niej znajduje się w ścianie Facimiechu, około 160 metrów nad Dunajcem, na wysokości około 600 m n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 7 metrów[2]. Znajduje się na obszarze Pienińskiego Parku Narodowego, poza szlakami turystycznymi.
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi niewielka, podłużna sala, o lekko pochylonym dnie, znajdująca się zaraz za dużym, kilkumetrowej wysokości, otworem wejściowym[2]. W jaskini nie ma nacieków. Na dnie rosną róże i irgi, a na ścianach paprocie i smagliczki skalne[2].
Jaskinia była znana od dawna. Jej plan i opis sporządzili A. Amirowicz, J. Baryła, K. Dziubek i M. Gradziński w 1993 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8.
- ↑ a b c d Artur Amirowicz i inni. Jaskinie Pienińskiego Parku Narodowego. „Pieniny – Przyroda i Człowiek”. 3, s. 3–41, 1995.