Schronisko pod Dziobem II
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
6 m |
Deniwelacja |
0 m |
Wysokość otworów |
1650 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
550 m |
Ekspozycja otworów |
ku SW |
Data odkrycia |
znana od dawna |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-05.03 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°14′30″N 19°49′29″E/49,241647 19,824769 |
Schronisko pod Dziobem II (Schron pod Dziobem II) – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Chochołowskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej położone jest w Dolinie Iwaniackiej, w górnej części Szerokiego Żlebu, w pobliżu Schroniska pod Dziobem I i Schroniska pod Dziobem III, na wysokości 1650 metrów n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 6 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi obszerna nyża, z której odchodzi wąski, wysoki, szczelinowy korytarzyk[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są suche. W nyży rosną porosty, mchy, paprocie i rośliny kwiatowe[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była znana od dawna. Znajduje się u podstawy skały w kształcie dziobu. Stąd jej nazwa.
Plan i opis jaskini sporządził W.W. Wiśniewski w 1986 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 17 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-17] .
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-02-14] (pol.).