Przejdź do zawartości

Scinax staufferi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Scinax staufferi[1]
(Cope, 1865)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

rzekotkowate

Podrodzina

Hylinae

Rodzaj

Scinax

Gatunek

Scinax staufferi

Synonimy
  • Hyla culex Dunn & Emlen, 1932[2]
  • Hyla eximia staufferiCope, 1887[2]
  • Hyla staufferi Cope, 1865[2]
  • Hyla staufferi staufferiLeón, 1969[2]
  • Hyliola staufferi (Cope, 1865)[2]
  • Ololygon staufferi (Cope, 1865)[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Scinax staufferigatunek płaza bezogonowego z rodziny rzekotkowatych (Hylidae).

Morfologia
Mała z długim, ostro zakończonym pyskiem (samce osiągają długość do 29 mm, samice do 32 mm). Grzbietowe zabarwienie szaro-brązowe, z ciemniejszymi plamami. Boki ciała są kremowe lub bladobrązowe. Barwa brzucha jest biała. Tylne powierzchnie ud są brązowe. Tęczówka brązowa.
Rozmnażanie
Rozród występuje w okresowych zbiornikach wodnych, które wypełniają się deszczem w porze deszczowej. Samce wabią samice z niskiej roślinności lub podłoża. Duża liczba osobników pojawia się w stawach po ulewnych deszczach. Jaja układane są w małe kępki w płytkiej wodzie.
Kijanka ma małą główkę, krótki ogon i bardzo głębokie płetwy ogonowe. Płetwa grzbietowa rozciąga się na górną powierzchnię grzbietu, delikatne zabarwienie, oczy koloru złotawego. Kijanki żywią się roślinnością w stawach.
Zasięg występowania
Meksyk – od południowej części stanu Tamaulipas[2], San Luis Potosí[3] i Querétaro[2], na południe wzdłuż wybrzeża Atlantyku przez półwysep Jukatan po Belize, Gwatemalę, Honduras i Nikaraguę. Od strony Pacyfiku występuje od stanu Guerrero i przesmyku Tehuantepec w Meksyku, dalej na południe do północno-zachodniej Kostaryki (0–1530 m n.p.m.). Występuje również na Corn Islands (Nikaragua)[3].
Siedlisko i ekologia
Gatunek ten wydaje się preferować przekształcone przez człowieka siedliska u podnóża gór i niskich wzniesieniach w lasach wtórnych i na pastwiskach. Występuje również w obszarach przekształconych przez ludzi na sawannach i na bagnistych terenach poza lub w sąsiedztwie lasu, w tym w okresowo otwartych obszarach[3].
Status
Jest pospolity w całym swoim zasięgu[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Scinax staufferi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e f g h Darrel R. Frost, Scinax staufferi (Cope, 1865), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-05-27] (ang.).
  3. a b c d e Scinax staufferi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]