Sergejs Naumovs

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sergejs Naumovs
Ilustracja
Sergejs Naumovs w barwach reprezentacji Łotwy podczas MŚ 2008
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1969
Ryga

Obywatelstwo

Łotwa

Wzrost

178 cm

Pozycja

bramkarz

Uchwyt

lewy

Sergejs Naumovs, ros. Сергей Иванович Наумов, Siergiej Iwanowicz Naumow (ur. 4 kwietnia 1969 w Rydze) – łotewski hokeista, reprezentant Łotwy, trzykrotny olimpijczyk. Trener hokejowy.

Jego syn Antons (ur. 1997) także został bramkarzem hokejowym[1].

Sergejs Naumovs w barwach HC Bolzano (2006)

Kariera zawodnicza[edytuj | edytuj kod]

W początkowych latach kariery, na przełomie lat 80./90. grał w zespołach z rodzinnej Rygi w rozgrywkach radzieckich. Od 1991 przez dwa sezony był zawodnikiem CSKA Moskwa. W sezonie 1993/1994 reprezentował Pardaugava Riga w niezależnej lidze łotewskiej. W 1994 wyjechał do Stanów Zjednoczonych i przez siedem sezonów występował w rozgrywkach CHL, WCHL, IHL i ECHL. W 2001 wrócił do Europy i przez dwa lata grał w barwach dwóch drużyn w szwedzkiej lidze Elitserien. Od 2002 przez cztery sezony był bramkarzem ekip w superlidze rosyjskiej. Potem rozegrał dwa pojedyncze sezony w rozgrywkach włoskiej Serie A i białoruskiej ekstraligi. Następnie w barwach Dinama Ryga rozegrał w premierowej edycji 2008/2009 rosyjskich rozgrywek KHL. Karierę zakończył jednym spotkaniem w barwach Dinamo-Juniors Ryga w lidze białoruskiej.

W barwach reprezentacji Łotwy uczestniczył w turniejach mistrzostw świata edycji 1993 (Grupa C), 1994, 1995 (Grupa B), 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2006, 2007, 2008, 2009 (Elita) oraz zimowych igrzysk olimpijskich 2002, 2006, 2010.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Tuż po zakończeniu kariery zawodniczej podjął pracę trenerską. Przez pierwsze trzy sezony odpowiadał za szkolenie bramkarzy najpierw w swoim ostatnim klubie Dinamo-Juniors Ryga, a potem Dinamie Ryga w KHL oraz równolegle w zespole występującym w juniorskich rosyjskich rozgrywkach MHL. W tym okresie pracował w sztabach reprezentacji Łotwy w turniejach mistrzostw świata do lat 20 edycji 2011 (Dywizja I) oraz seniorskich mistrzostw świata edycji 2012 (Elita). Od 2012 przez dwa sezony był trenerem bramkarzy w ukraińskim zespole Donbas Donieck, występującym w KHL. Potem pełnił tę samą funkcję w klubach rosyjskich w KHL: rok w Mytiszczi i trzy lata w Jarosławiu. W maju 2018 wszedł do sztabu CSKA Moskwa[2]. Równolegle w sezonie 2021/2022 był w sztabie reprezentacji Rosji.

Sukcesy i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne
Zawodnicze klubowe
  • złoto Puchar Spenglera: 1991 z CSKA Moskwa
  • Srebrny medal mistrzostw ZSRR: 1992 z CSKA Moskwa
  • Złoty medal mistrzostw Łotwy: 1994 z Pardaugava Riga
  • złoto Taylor Cup – mistrzostwo WCHL: 1996, 1997, 1998 z San Diego Gulls
  • srebro Finał WCHL o Taylor Cup: 1999 z San Diego Gulls
  • Awans do Superligi: 2005 z Witiaziem Czechow
  • złoto Puchar Włoch: 2007 z HC Bolzano
  • złoto Superpuchar Włoch: 2007 z HC Bolzano
  • złoto Messecup: 2007 z HC Bolzano
Zawodnicze indywidualne
Szkoleniowe reprezentacyjne
Szkoleniowe klubowe

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Antons Naumovs - Stats, Contract, Salary & More [online], eliteprospects.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  2. Тренер вратарей «Локомотива» Наумов перешел в ЦСКА » Yarsport.Ru - Весь спорт Ярославля [online], www.yarsport.ru [dostęp 2019-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-20] (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]