Przejdź do zawartości

Shane del Rosario

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Shane del Rosario
Pełne imię i nazwisko

Shane Kalani del Rosario[1][2]

Data i miejsce urodzenia

23 września 1983[1]
Laguna Niguel[1]

Data i miejsce śmierci

9 grudnia 2013[3]
Newport Beach[3]

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

193[2] cm

Styl walki

boks tajski, kick-boxing[3]

Kategoria wagowa

ciężka[1]

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

13[2]

Zwycięstwa

11

Przez nokauty

8

Przez poddania

3

Porażki

2

Shane del Rosario (ur. 23 września 1983 w Laguna Niguel, zm. 9 grudnia 2013 w Newport Beach) – amerykański kick-boxer, zawodnik boksu tajskiego oraz mieszanych sztuk walki (MMA), dwukrotny mistrz świata WBC Muay Thai w wadze ciężkiej z 2007 i 2008. Jako zawodnik MMA związany był m.in. z EliteXC, M-1 Global, Strikeforce czy UFC.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Kick-boxing / Muay Thai[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Uniwersytecie Kalifornijskim otrzymując tytuł Bachelor’s degree z psychologii. Wcześniej, bo w wieku 17 lat zaczął trenować sporty walki pod okiem Marco Ruasa[4]. Po kilku zwycięstwach 8 września 2007 zmierzył się o inauguracyjne mistrzostwo świata WBC Muay Thai wagi ciężkiej z posiadaczem międzynarodowego pasa WBC Holendrem Ricardo van den Bosem. Del Rosario pokonał Holendra przez nokaut w drugiej rundzie, zdobywając pas[5]. 12 stycznia 2008 w pierwszej obronie mistrzostwa przegrał z Surinamczykiem Gintym Vrede przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie, tracąc tym samym tytuł[6].

28 stycznia 2008 tytuł WBC został zwakowany z powodu śmierci Gindy'ego Vrede[6]. W związku z tym 26 lipca tego samego roku zarządzono walkę o ten tytuł między del Rosario, a Meksykaninem Raulem Romero, którą ostatecznie wygrał Amerykanin przez nokaut w pierwszej rundzie, zdobywając po raz drugi mistrzostwo świata wagi ciężkiej[1]. Po tej walce skupił się na MMA w którym również startował od 2006. Jego ostateczny bilans w kickboxingu i muay thai wyniósł 8 zwycięstw (8 przez KO/TKO) i 1 porażka[7].

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

W latach 2006–2009 walczył w EliteXC i rosyjskim M-1 Global wygrywając wszystkie pojedynki przed czasem[2]. Będący niepokonany od debiutu w ośmiu pojedynkach, w październiku 2009 związał się ze Strikeforce[8], a zadebiutował w niej 6 listopada tego samego roku, poddając rzadką dźwignią tzw omoplatą Brandona Casha w pierwszej rundzie[2]. W kolejnych dwóch pojedynkach dla Strikeforce również wygrywał, nokautując 23 lipca 2010 Lolohea Mahe i poddając 12 lutego 2012 dźwignią na łokieć Lavara Johnsona[2].

Pod koniec grudnia 2011 związał się z Ultimate Fighting Championship[9]. W pierwszej walce w UFC miał zmierzyć się z Gabrielem Gonzagą, jednak do pojedynku nie doszło, został więc zestawiony ze Stipe Miociciem[10] z którym zmierzył się 26 maja 2012, ostatecznie przegrywając z nim przez TKO w drugiej rundzie[2]. Była to pierwsza porażka w jego karierze zawodnika MMA. 15 grudnia 2012 przegrał drugą walkę z rzędu w starciu z Patem Barrym przez nokaut w drugiej rundzie[2].

26 listopada 2013 w stanie krytycznym został przewieziony do szpitala w związku z zatrzymaniem akcji serca[11]. Mimo niewielkiej poprawy m.in. odłączeniu go od respiratora i samodzielnemu oddychaniu 9 grudnia zmarł w szpitalu w Newport Beach[3].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Boks tajski:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e KICKBOXING SHOW RESULTS. boxing.nv.gov, 2008. [dostęp 2018-10-25]. (ang.).
  2. a b c d e f g h Statystyki i rekord MMA. tapology.com. [dostęp 2018-10-25]. (ang.).
  3. a b c d UFC heavyweight Shane Del Rosario, 30, dies two weeks after cardiac arrest. mmajunkie.com, 2013-12-09. [dostęp 2018-10-25]. (ang.).
  4. Shane Del Rosario - informacje. ufc.com. [dostęp 2018-10-25]. (ang.).
  5. World Championship Muay Thai. thefightgame.tv, 2007-09-08. [dostęp 2018-10-25]. (ang.).
  6. a b WCK: Full Rules Muaythai Recap. thefightgame.tv, 2008-01-12. [dostęp 2018-10-25]. (ang.).
  7. [http://www.ikfkickboxing.com/ShaneDelRosario.htm The Worlds Of MMA & Muay Thai Say Good-bye To]. ikfkickboxing.com, 2013-12-09. [dostęp 2018-10-25]. (ang.).
  8. Jesse Holland: Strikeforce books Shane Del Rosario vs Brandon Cash for Nov. 6 'Challengers' event. mmamania.com, 2009-10-09. [dostęp 2018-10-25]. (ang.).
  9. Strikeforce's undefeated Shane del Rosario signs with UFC. mmajunkie.com, 2011-12-29. [dostęp 2018-10-25]. (ang.).
  10. Ken Pishna: UFC 146 All-Heavyweight Main Card Remains Intact, Despite Facelift. mmaweekly.com, 2012-04-24. [dostęp 2018-10-25]. (ang.).
  11. UFC heavyweight Shane del Rosario hospitalized in critical condition after 'full cardiac arrest'. mmajunkie.com, 2013-11-27. [dostęp 2018-10-25]. (ang.).