Shanghai Masters 2009
| ||||
![]() | ||||
Liczba uczestników |
39 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | ||||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break |
133 | |||
Rozegrane mecze |
38 |
Roewe Shanghai Masters – pierwszy turniej rankingowy sezonu snookerowego 2009/2010, rozgrywany w dniach 7–13 września 2009 roku w hali widowiskowej Grand Stage w Szanghaju.
Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Anglik Ricky Walden, który przegrał w ćwierćfinale z Liangiem Wenbo 3−5.
Zwycięzcą turnieju został Ronnie O’Sullivan, który w finale pokonał Lianga Wenbo 10−5. Dla Anglika była to 22. wygrana w imprezie rankingowej w karierze[1].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
Nagrody w finale[2]:
- £55 000 – zwycięzca turnieju
- £28 000 – drugie miejsce
Dojście do danej fazy turnieju:
- £14 000 – półfinał
- £7525 – ćwierćfinał
- £5370 – ostatnia szesnastka
- £3640 – ostatnia trzydziestka dwójka
- £2050 – ostatnia czterdziestka ósemka
- £1400 – ostatnia sześćdziesiątka czwórka
- £20 000 – maksymalny break
- £2000 – najwyższy break
Całość puli to £300 000.
Wydarzenia związane z turniejem[edytuj | edytuj kod]
- Stephen Maguire wycofał się z turnieju po kontuzji ramienia[3].
- Mark J. Williams jeszcze przed turniejem (w sierpniu) złamał nadgarstek, co jednak nie przeszkodziło mu we wzięciu udziału w zawodach.
- Obrońca tytułu mistrzowskiego, Anglik, Ricky Walden przegrał w ćwierćfinale z Liangiem Wenbo 3:5.
- Liang Wenbo po raz pierwszy w karierze awansował do finału turnieju rankingowego.
Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]
Zawodnicy rozstawieni[edytuj | edytuj kod]
W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Jako drugi rozstawiony został aktualny Mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej (w nawiasie podano rundę w której zawodnik zakończył swój udział w turnieju):
|
|
Zawodnicy nierozstawieni[edytuj | edytuj kod]
Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju Shanghai Masters poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej):
|
|
Runda dzikich kart[edytuj | edytuj kod]
Mecze rundy dzikich kart rozegrano 7 września 2009 roku. W przeciwieństwie do poprzedniego roku, w 2009 roku nie wszyscy gracze z dziką kartą byli reprezentantami Chin.
Main Tour | Wynik | Dzika karta |
---|---|---|
![]() |
5-1 | ![]() |
![]() |
1-5 | ![]() |
![]() |
5-0 | ![]() |
![]() |
5-3 | ![]() |
![]() |
5-4 | ![]() |
![]() |
4-5 | ![]() |
![]() |
5-0 | ![]() |
Drabinka turniejowa[edytuj | edytuj kod]
Finał[edytuj | edytuj kod]
Finał: Do 10 frame’ów Shanghai Grand Stage, Szanghaj, Chiny, 13 września 2009. Sędzia: ![]() | ||
Liang Wenbo![]() |
5 – 10 | Ronnie O’Sullivan![]() |
Sesja południowa: 2-70(70), 59-73, 53-78, 67-27, 0-87(80), 81(81)-0, 7-75(75), 34-99(91), 89(89)-0 Sesja wieczorna: 63-9, 0-109(109), 62-51, 26-85(56), 43-77(69), 0-71(71) | ||
89 | Najwyższy break | 109 |
0 | Breaki stupunktowe | 1 |
2 | Breaki 50-punktowe | 8 |
Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego[edytuj | edytuj kod]
Shaun Murphy 133, 123, 106
Ding Junhui 132, 101
Ken Doherty 129
Matthew Selt 128, 104
Ricky Walden 122, 103
Liang Wenbo 118, 102
Ryan Day 111
Tian Pengfei 110, 101
Ronnie O’Sullivan 109, 101, 101
Graeme Dott 102
Stuart Bingham 101
Mark J. Williams 101
Statystyki turnieju[edytuj | edytuj kod]
Statystyki pierwszej rundy[edytuj | edytuj kod]
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() |
Anglia | 15 | 46,88% |
![]() |
Szkocja | 5 | 15,63% |
![]() |
Chiny | 4 | 12,50% |
![]() |
Walia | 3 | 9,38% |
![]() |
Irlandia Północna | 2 | 6,25% |
![]() |
Australia | 1 | 3,13% |
![]() |
Hongkong | 1 | 3,13% |
![]() |
Irlandia | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 10
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 6
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 112 (144)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,00
- Najwyższe zwycięstwo: 5:0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 4
Statystyki drugiej rundy[edytuj | edytuj kod]
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() |
Anglia | 7 | 43,75% |
![]() |
Walia | 3 | 18,75% |
![]() |
Chiny | 2 | 12,50% |
![]() |
Szkocja | 2 | 12,50% |
![]() |
Hongkong | 1 | 6,25% |
![]() |
Irlandia | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 10
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 6
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 51 (72)
- Średnia liczba partii w meczu: 6,38
- Najwyższe zwycięstwo: 5:0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki ćwierćfinałów[edytuj | edytuj kod]
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() |
Anglia | 3 | 37,50% |
![]() |
Chiny | 2 | 25,00% |
![]() |
Walia | 1 | 12,50% |
![]() |
Szkocja | 1 | 12,50% |
![]() |
Irlandia | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 7
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 3
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 27 (36)
- Średnia liczba partii w meczu: 6,75
- Najwyższe zwycięstwo: 5:0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki półfinałów[edytuj | edytuj kod]
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() |
Anglia | 2 | 50,00% |
![]() |
Chiny | 1 | 25,00% |
![]() |
Szkocja | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 1
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 18 (22)
- Średnia liczba partii w meczu: 9,00
- Najwyższe zwycięstwo: 6:1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]
Mecze kwalifikacyjne zostały rozegrane w dniach 3–6 sierpnia 2009 w Pontin’s Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego[8][9].
Drabinka kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]
Breaki stupunktowe kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]
Dominic Dale 138
Gerard Greene 135
Jordan Brown 129, 120
Martin Gould 127
Mark Davis 126
Xiao Guodong 118, 113, 102
Patrick Wallace 115
Andrew Higginson 114
Graeme Dott 113
Robert Milkins 112
Lee Spick 110, 103
Rod Lawler 108
Bjorn Haneveer 105
Matthew Selt 105
Judd Trump 105
Andrew Higginson 101
Tony Drago 100
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ O’Sullivan seals Shanghai Masters. bbc.co.uk. [dostęp 2012-04-25].
- ↑ Shanghai Money Up. Snooker Scene Blog. [dostęp 2012-04-25].
- ↑ Shoulder injury ends Maguire's Shanghai hopes. BreakingNews.ie, 2009-09-09. [dostęp 2009-09-12]. (ang.).
- ↑ a b nieklasyfikowany w pierwszej 75. rankingu na sezon 2009/2010
- ↑ a b Main Event (Results). Global Snooker. [dostęp 2012-04-25].
- ↑ a b Main Event (Draw). WPBSA. [dostęp 2012-04-25].
- ↑ a b Century Breaks. Global Snooker. [dostęp 2012-04-25].
- ↑ a b Qualifying (Results). Global Snooker. [dostęp 2012-04-25].
- ↑ Qualifying (Draw). WPBSA. [dostęp 2012-04-25].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Shanghai Masters na global-snooker.com. global-snooker.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-31)].
- Shanghai Masters 2009 na snookerworld.pl