Przejdź do zawartości

Shu Ya

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Shu Ya (chiń. trad. 舒雅; pinyin Shū Yǎ, ur. ok. 940 w powiecie She 歙, zm. 1008) – chiński uczony i nadworny doradca, pochodzący z Państwa Południowego Tang. Otrzymał tytuł 状元 – zhuangyuan(inne języki), z racji uzyskania najwyższego wyniku na najwyższym stopniu egzaminów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w prefekturze Xin’an (chiń. 新安), w dzisiejszym Anhui. Dorastał i odbierał edukację na terenie państwa Południowego Tang, po czym służył temu królestwu[1]. W czasie panowania południowych Tang uzyskał najwyższy stopień w egzaminach – jinshi (chiń. 進士). Służąc zaś dynastii Song, uczony spędził większość kariery w stolicy. Doradzał cesarzom z dynastii Song – Taizongowi i Zhenzongowi, wraz z urzędnikami takimi jak Lü Wenzhong i Zhang Bing. Był odpowiedzialny za skompilowanie Wenyuan yinghua – 文苑英 華 (Najwyśmienitszego Kwiecia z Ogrodu Literatury). W czasach panowania cesarza Taizonga zredagował m.in. Zapiski historyka, Księgę Hanów i Księgę Późniejszych Hanów. Pracował też nad konfucjańskimi klasykami, takimi jak Dialogi konfucjańskie oraz Rytuały Zhou. Działał też w końcu X wieku w zespole kompilatorów pracującym nad 疏義 – shuyi – komentarzami i objaśnieniami do siedmiu dzieł klasycznych. W 1003 r. został prefektem 舒州 – Shuzhou (w dzisiejszym Anhui). Poprosił, by pozostawiono go w tej prefekturze, oraz, aby przyznano mu stanowisko zarządcy taoistycznego klasztoru Lingxian (靈仙觀 – Lingxianguan) w regionie góry Qian (灊山 – Qianshan)[2]. Wniósł o pozwolenie, by na emeryturze pozwolono mu przebywać nie na ojczystym południu, lecz w Kaifengu. Służył tam przez wiele lat w bibliotekach historiograficznych[3]. Zmarł w 1008 roku.

Wzmianka w innych dziełach[edytuj | edytuj kod]

Shu Ya został wspomniany w twórczości działającego m.in. za panowania Renzonga uczonego i urzędnika Song Shou. Jego prace zachowały się dzięki zbiorowi prac skompilowanemu w czasach dynastii Ming – 新安文獻志 (Xin’an wenxian zhi). Biografia Shu Ya znajduje się również w Historii Song opracowanej przez Toqto’a i Alutu w czasach dynastii Yuan[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Lamouroux 2012 ↓, s. 80.
  2. Lamouroux 2012 ↓, s. 80-81.
  3. Lamouroux 2012 ↓, s. 83.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Christian Lamouroux. Song Renzong’s Court Landscape: Historical Writing and the Creation of a New Political Sphere (1022-1042). „Journal of Song-Yuan Studies”. 42, s. 45–93, 2012. (ang.).