Siemowo
Wygląd
Na mapach: 51°54′21″N 16°53′14″E/51,905833 16,887222
wieś | |
Neogotycki kościół w Siemowie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2006) |
450 |
Strefa numeracyjna |
65 |
Kod pocztowy |
63-800[2] |
Tablice rejestracyjne |
PGS |
SIMC |
0369923 |
Położenie na mapie gminy Gostyń | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu gostyńskiego | |
51°54′21″N 16°53′14″E/51,905833 16,887222[1] | |
Strona internetowa |
Siemowo (niem. do 1919 Seinrode) – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie miejsko-wiejskiej Gostyń.
Wieś duchowna, własność opata benedyktynów w Lubiniu pod koniec XVI wieku leżała w powiecie kościańskim województwa poznańskiego[3].
Historia Siemowa[edytuj | edytuj kod]
- wiek VI – pierwsze ślady istnienia osady.
- wiek VIII – na terenie dzisiejszego Siemowa istniał obronny gródek otoczony wałami zbudowanymi z zastosowaniem tzw. rusztu (konstrukcji przekładkowej).
- wiek X – w Siemowie istniał największy w Wielkopolsce gród o rozmiarach 160 × 120 m. Siemowo było wówczas ważnym ośrodkiem osadniczym spełniającym również pewne funkcje polityczne w obrębie lokalnej jednostki małoplemiennnej.
- rok 1258 – pierwsza wzmianka w źródłach o Siemowie. Wieś należała do zakonu benedyktynów z Lubinia.
- rok 1425 – pierwsza wzmianka o parafii w Siemowie.
- rok 1438 – lubiński opat Stefan wybudował w Siemowie drewniany kościół pw. św. Marii Magdaleny.
- koniec XVI wieku – w Siemowie powstała szkoła parafialna.
- rok 1663 – w czasie pożaru wsi spłonął kościół.
- rok 1684 – na pogorzelisku wybudowano nowy drewniany kościół pod tym samym wezwaniem.
- rok 1795 – po konfiskacie dóbr zakonnych dokonanej przez władze pruskie wieś przeszła na własność rządu pruskiego.
- rok 1795 – Siemowo kupił pułkownik von Krackwiz.
- rok 1799 – Siemowo wraz z pobliskim Kosowem kupił za 60 tys. talarów Andrzej Potworowski.
- rok 1829 – w Siemowie powstała szkoła katolicka. Było to konsekwencją wprowadzenia przez władze pruskie w 1825 roku powszechnego obowiązku szkolnego w Wielkim Księstwie Poznańskim.
- rok 1831 – rozparcelowano części gruntów folwarcznych i uwłaszczono chłopów.
- rok 1833 – Gustaw Potworowski znany ziemianin z Goli, twórca „Kasyna Gostyńskiego” ufundował budynek szkolny.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kröben (krobskim) w rejencji poznańskiej[4]. Siemowo należało do okręgu gostyńskiego tego powiatu i stanowiło część majątku Gola, którego właścicielem był wówczas (1846) Gustaw Potworowski[4]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 377 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 40 dymów (domostw)[4].
- rok 1862 – 13 grudnia w Siemowie urodził się Tomasz Skorupka – autor chłopskiego pamiętnika pt. „Kto przy Obrze temu dobrze”.
- rok 1869 – wybudowano nowy, ceglany budynek szkolny.
- rok 1878 – ukończono budowę nowej neogotyckiej świątyni pw. Podwyższenia Krzyża Świętego.
- rok 1930 – rozparcelowano grunty folwarku należącego do Potworowskich.
- 8 grudnia 1939 roku – w pobliskiej żwirowni w lasach w pobliżu leśnej osady Klony (pomiędzy Kosowem a Starym Gostyniem) w zbiorowej egzekucji zginęli trzej mieszkańcy Siemowa.
- rok 1940 – podczas okupacji Niemcy wprowadzili nazwę okupacyjną Leinrode.
- rok 1960 – został oddany do użytku nowy budynek szkoły podstawowej.
- W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie leszczyńskim.
- rok 1999 – została oddana do użytku najnowsza część budynku szkolnego.
- rok 2002 – przeprowadzono gazyfikację wsi.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Szczątki grodziska wczesnośredniowiecznego z IX-X wieku – na północ od wsi, przy brzegu kanału Obry. Zachował się fragment wału z piasku i kamienia, pierwotnie z wejściem od północno-wschodniej strony.
- Neogotycki kościół (z II poł. XIX wieku) pw. Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Marii Magdaleny.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122253
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1165 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 246.
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 232.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kronika Wsi Siemowo. siemowo.gostyn24.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-24)].