Przejdź do zawartości

Slobodan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Slobodan, Słobodan, cyr. Слободан – męskie imię słowiańskie popularne w Serbii i Macedonii (mac. Слободан, wymowa: Słobodan) oraz Chorwacji, Słowenii[1] i Czechach[2]. Wersja bułgarska Свободан/Swobodan. Wykazuje podobieństwo do staropolskich imion, jednoczłonowych-imiesłowowych jak np. Poznan, Stojan, Ciechan, Kochan, Chocian. Slobod-an „swobodny, wolny” od serb. слобода (transliteracja sloboda) macedońskie слободата/слобода (transkrypcja słobodata/słoboda), porównaj polskie swoboda, staropolskie słoboda, w XV wieku również świeboda (zobacz też szczegółowe omówienie rzeczownika swoboda w: Pochodzenie nazwy „Słowianie”).

We wczesnej serbskiej literaturze imię Slobodan było używane jako zamiennik (odpowiednik znaczeniowy) greckiego Eleuterego, które pochodziło od Ελευθεριος „wolny, niezależny”[3] (podobnie jak w Polsce za odpowiednik znaczeniowy łacińskiego imienia Ignacy od ignis „ogień” traktowano Żegotę, od żec „palić”, od psł. *žekti, *žьgǫ).
U południowych Słowian imię wskrzesił i na nowo spopularyzował Vladimir Jovanović (1833-1922), serbski liberalny myśliciel, który swoim dzieciom dał na imię, synowi Slobodan w 1869 r. i córce Pravda w 1871 r.

Serbskie zdrobnienia: Sloba, Slobo, Boban, Boba, Bobi lub Cobi, wersja żeńska: Slobodanka

Znane osoby:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Aleksandra Cieślikowa, Janina Szymowa, Kazimierz Rymut, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Część 1: odapelatywne nazwy osobowe, Kraków 2000
  • Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny, Warszawa 1957

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urząd Statystyczny Republiki Słowenii
  2. W 2009 roku 612 miejsce (95 osób) na liście najpopularniejszych męskich imion publikowanej przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Republiki Czeskiej
  3. М. Ж. Чаркић, Антропонимске композите у српском језику, [w:] S. Warchoł (red.), Słowiańskie composita antroponimiczne, Lublin 2000, ISBN 83-227-1589-7