Stałe Przedstawicielstwo RFN w NRD w Berlinie

Stałe Przedstawicielstwo RFN w NRD

Ständige Vertretung der Bundesrepublik Deutschland bei der Deutschen Demokratischen Republik in Ostberlin – StäV

Szyld Stałego Przedstawicielstwa – uroczyste zdjęcie na koniec działalności przedstawicielstwa w 1990
budynek przy Hannoversche Str. 30 b. Stałego Przedstawicielstwa RFN w NRD (1974-1990)
Państwo	NRD
Data utworzenia	1974
Data likwidacji	1990
Siedziba	Berlin
Stały Przedstawiciel	Franz Bertele
Zatrudnienie	90
Adres
Hannoversche Strasse 28-30 Berlin
Położenie na mapie Berlina Stałe Przedstawicielstwo RFN w NRD
Położenie na mapie Niemieckiej Republiki Demokratycznej Stałe Przedstawicielstwo RFN w NRD
52°31′36,30″N 13°23′08,52″E

Tablica informująca o zajmowaniu budynku przy Hannoversche Str. 30 przez Stałe Przedstawicielstwo RFN w NRD (1974-1990)

Stałe Przedstawicielstwo RFN w NRD (Ständige Vertretung der Bundesrepublik Deutschland bei der Deutschen Demokratischen Republik in Ostberlin – StäV) – przedstawicielstwo dyplomatyczne funkcjonujące w latach 1974–1990.

Historia

Stały przedstawiciel był akredytowany przy przewodniczącym Rady Państwa NRD w randze sekretarza stanu w Kancelarii Kanclerskiej RFN i przydzielony do Urzędu Spraw Zagranicznych tegoż kraju (Auswärtiges Amt – AA).

Szef urzędu w Berlinie pełnił funkcję ambasadora RFN w NRD, chociaż celowo unikano wymieniania tej funkcji, ponieważ ze względu na wymóg zjednoczenia obu państw w konstytucji RFN, NRD była całkowicie oddzielnym bytem od RFN, a więc nigdy nie została prawnie uznana.

W okresie istnienia Stałego Przedstawicielstwa w Berlinie obywatele NRD wielokrotnie uciekali do jego siedziby, aby w ten sposób opuścić NRD do Republiki Federalnej. W 1984 i 1989 stałe przedstawicielstwo w Berlinie musiało zostać czasowo zamknięte, ponieważ schroniło się tam odpowiednio 55 i 131 obywateli NRD. Większość tych spraw została rozwiązana w sposób oczekiwany przez zainteresowane osoby. W związku z tymi incydentami teren był obserwowany przez patrole Policji Ludowej (Volkspolizei) oraz funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego.

Stali przedstawiciele

• 1974–1981 – Günter Gaus (1929-2004)
• 1981–1982 – Klaus Bölling (1928-2014)
• 1982–1989 – Hans-Otto Bräutigam (1931-)
• 1989–1990 – Franz Bertele (1931-2019)

Siedziba

Mieściła się przy Hannoversche Strasse 28-30 (1974-1990). Budynek był dla mieszkańców Berlina Wschodniego tzw. „białym domem” („weiße Haus“) i „Obiektem 499” („Objekt 499“) dla Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego.

Budynek został wzniesiony w latach 1912–1914 jako koszary dla kompanii karabinów maszynowych 1. Pułku Grenadierów Gwardii im. Cesarza Aleksandra (Kaiser Alexander Garde-Grenadier-Regiment Nr. 1) i 2. Pułku Gwardii Piechoty (2. Garde-Regiment zu Fuß). W 1938 mieściła się tu szkoła policji (Polizeischule Mitte). W 1948 Sowiecka Administracja Wojskowa w Niemczech (Sowjetische Militäradministration in Deutschland – SMAD) przekazała gmach Akademii Nauk i służył Instytutowi Inżynierii Lądowej, następnie Niemieckiej Akademii Budownictwa (1951-1973). W 1974 budynek został zaadaptowany na Stałe Przedstawicielstwo. Od zjednoczenia Niemiec służy Federalnemu Ministerstwu Edukacji i Badań Naukowych. Od 1995 budynek jest uznanym za zabytek. Rezydencja Stałych Przedstawicieli znajdowała się w dzielnicy Pankow przy Kuckhoffstraße 41/43.