Stanisław Perkowicz
 kapitan piechoty
| |
| Data urodzenia |
19 listopada 1891 |
|---|---|
| Data śmierci |
30 listopada 1925 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1917-1925 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
3 Dywizja Strzelców Polskich |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
wójt gminy |
| Odznaczenia | |
   
| |
Stanisław Perkowicz (ur. 19 listopada 1891, zm. 30 listopada 1925) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1917–1918 był oficerem 3 Dywizji Strzelców Polskich w Rosji. W latach 1919–1920, w czasie wojny z bolszewikami, walczył w szeregach Nowogródzkiego Pułku Strzelców. Był dowódcą 1 kompanii karabinów maszynowych. Wyróżnił się 11 października 1919 roku w walkach nad rzeką Ptycz[1]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Kowieńskim Pułku Strzelców[2]. W latach 1921–1924 pozostawał na etacie przejściowym, a następnie w stanie nieczynnym pełniąc funkcję przedstawiciela Ministerstwa Spraw Wojskowych przy Powiatowej Komisji Nadawczej w Duniłowiczach. Do jego obowiązków należały sprawy osadnictwa wojskowego. Pozostawał wówczas w ewidencji 86 pułku piechoty w Mołodecznie[3][4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 308. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. 31 marca 1924 roku awansował na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 202. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. Z dniem 1 lipca 1924 roku został przydzielony z PKN Wilejka-Duniłowicze do macierzystego pułku w Mołodecznie[7]. Z dniem 31 sierpnia tego roku został przeniesiony w stan nieczynny na okres 12 miesięcy bez prawa do poborów[8].
Po zwolnieniu z wojska był wójtem gminy Mańkowicze. Został zamordowany przez nieznanych sprawców 30 listopada 1925 roku na drodze z Mańkowicz do Duniłowicz, gdy przewoził do urzędu skarbowego 5300 złotych[9].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4116 – 3 lutego 1922 roku[10]
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie (po raz pierwszy w 1921[11])
- Medal Niepodległości – pośmiertnie 25 lipca 1933 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[12]
- Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jędrzejczyk 1930 ↓, s. 7, 12, 13, 59.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 207, 812.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 373, 424.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 367.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 76.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 174.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 73 z 30 lipca 1924 roku, s. 416.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 88 z 30 sierpnia 1924 roku, s. 498.
- ↑ Tragiczny zgon śp. kpt. rez. Stanisława Perkowicza. „Polska Zbrojna”. 341, s. 4, 1925-12-12. Warszawa.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 18 lutego 1922 roku, s. 110.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 23 listopada 1921 roku, s. 1535.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Ludwik Jędrzejczyk: Zarys historii wojennej 80-go Pułku Strzelców Nowogródzkich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Oficerowie I Korpusu Polskiego w Rosji
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Oficerowie 80 Pułku Piechoty (II RP)
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1891
- Wójtowie gmin wiejskich II Rzeczypospolitej
- Zmarli w 1925