Przejdź do zawartości

Stanisław Staniszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Staniszewski
Ilustracja
Stanisław Staniszewski (przed 1918)
Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1864
Kalwaria

Data i miejsce śmierci

30 kwietnia 1925
Warszawa

Narodowość

polska

Grób Stanisława Staniszewskiego na cmentarzu Powązkowskim

Stanisław Zygmunt Staniszewski (ur. 23 lipca 1864 w Kalwarii, zm. 30 kwietnia 1925 w Warszawie) – adwokat, polityk, wolnomularz, publicysta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent prawa na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował jako adwokat w Suwałkach. W 1906 był założycielem i publicystą „Tygodnika Suwalskiego”. Wiosną 1915 przeniósł się do Warszawy. W 1917 został w prezesem Sądu Apelacyjnego w Warszawie[1]. Był pracownikiem Komitetu Ofiary Narodowej Tymczasowej Rady Stanu[2]. Był jednym z kandydatów na członka Rady Regencyjnej (zamiast Józefa Ostrowskiego) wysuwanym przez Międzypartyjne Koło Polityczne. W Rządzie Jana Kucharzewskiego został ministrem opieki społecznej i ochrony pracy. Po wojnie wycofał się z życia politycznego. Zaangażował się w działalność charytatywną i wolnomularstwo.

W latach 1919–1921 był prezesem Rady Głównej Opiekuńczej.[3] W latach 1923–1925 prezydent Związku Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej (Young Men’s Christian Association – YMCA) w Polsce[4]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (grób 89-5-26)[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sądownictwo w Królestwie Polskim. Ruch służbowy. „Gazeta Sądowa Warszawska”, s. 394, Nr 39 z 29 września 1917. 
  2. Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 221.
  3. Małgorzata Przeniosło, Marek Przeniosło, Rada Główna Opiekuńcza w latach 1918-1921, Kielce 2018, s. 100
  4. Mariusz Kardas, Zarys dziejów „Polskiej YMCA” i jej gdyńskiego ogniska w latach 1932-1950, „Zeszyty Gdańskie”, 2010, nr 5 (29.10.2013), s. 115-135.
  5. Cmentarz Stare Powązki: WACŁAW STANKIEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-08].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]