W Pucharze Świata zadebiutował 18 grudnia 1993 roku w Davos, zajmując 111. miejsce w biegu na 15 km stylem dowolnym. Pierwsze pucharowe punkty zdobył jednak blisko trzy lata później 14 grudnia 1996 roku w Brusson, gdzie zajął 29. miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 10 grudnia 1999 roku w Sappadzie, kończąc rywalizację w biegu na 15 km stylem dowolnym na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił reprezentującego HiszpanięJohanna Mühlegga i AustriakaChristiana Hoffmanna. W kolejnych startach jeszcze dwukrotnie plasował się w czołowej trójce: 11 grudnia 1999 roku w tej samej miejscowości był trzeci w biegu łączonym (za Thomasem Alsgaardem i Espenem Bjervigiem) a 9 stycznia 2000 roku w Moskwie był trzeci na dystansie 30 km stylem dowolnym (za Mühleggiem i Alsgaardem). Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1999/2000, kiedy zajął siódme miejsce w klasyfikacji generalnej i jedenaste w klasyfikacji dystansowej.
W 1994 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie jego najlepszym wynikiem było 38. miejsce na dystansie 50 km techniką klasyczną. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Nagano był między innymi czternasty w biegu na 30 km stylem klasycznym. Wystartował też na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku, najlepszy wynik osiągając w sprincie stylem dowolnym, który ukończył na 22. pozycji. Ponadto na mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 2003 roku był czternasty w biegu na 15 km techniką klasyczną oraz piętnasty na dystansie 50 km stylem dowolnym.