Strofa dwunastowersowa
Strofa dwunastowersowa – strofa składająca się z dwunastu wersów, połączonych różnymi układami rymów. W poezji europejskiej występuje bardzo rzadko w porównaniu ze strofami o długości do dziesięciu linijek[1]. Ze strof dwunastowersowych składa się średniowieczny angielski poemat alegoryczny Perła[2]. O konstrukcji tego aliteracyjnego utworu pisał między innymi D.J. Williams[3]. Algernon Charles Swinburne ze strof dwunastowersowych zbudował podwojoną sestynę The Complaint of Lisa. W poezji polskiej strofę dwunastowersową wykorzystał Leonard Sowiński w wierszu Widmo Ruiny[4]. Strofą dwunastowersową posłużył się też w poemacie Imago mundi Wojciech Wencel[5]. W literaturze czeskiej strofa dwunastowersowa pojawia się na przykład u Svatopluka Čecha w Pieśniach niewolnika.
- Vidím snahy roztříštěné,
- slyším hesel pustou směs,
- duchů proud se různo žene,
- smetá dnes, co včera vznes’,
- každý hlásá nové zvěsti,
- každý jiné dráhy klestí,
- každým jitrem nový vůdce
- vstává s rušnou družinou –
- kéž by raděj’ všechny ruce
- v houšť se shlukly družně spjatou
- za velikou, za všem svatou,
- za myšlénku jedinou!
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wiktor Jarosław Darasz, Mały przewodnik po wierszu polskim, Kraków 2003, s. 154.
- ↑ Wiktor J. Darasz, Perła po polsku, czyli próba przekładu pewnej poetyki Język polski, 4/2001, s. 306.
- ↑ D.J. Williams, Alliterative Poetry in th Fourteenth and Fifteenth Century, [w:] The Penguin History of Literature, Vol. I, The Middle Ages, Edited by W.F. Bolton, Penguin Books, London 1993, s. 164–165.
- ↑ Leonard Sowiński: O zmroku. bc.wbp.lublin.pl, 1885. s. 10–12. [dostęp 2017-02-19]. (pol.).
- ↑ Szymon Babuchowski: Wybrane problemy poezji Wojciecha Wenzla. sbc.org.pl, 2006. [dostęp 2017-02-24]. (pol.).