Szapur II
| |
| Władca Persji | |
| Okres |
od 309 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
309 |
| Data śmierci |
379 |
| Ojciec | |
| Moneta | |
| |
Szapur II (ur. 309, zm. 379) – król Persji z dynastii Sasanidów w latach 309–379[1].
Szapur został królem w chwili urodzenia, gdyż z inicjatywy magnatów po śmierci Hormizdasa II zabito najstarszego syna króla, oślepiono drugiego i wtrącono do więzienia trzeciego.
Po osiągnięciu pełnoletniości (16 lat, w 325 roku[1]) i przejęciu władzy, Szapur II zapisał się w historii dzięki swoim sukcesom militarnym i odbudowaniu świetności Persji. W 325 uśmierzył brutalnie bunt plemion wschodnioarabskich, część plemion przesiedlono do Kirmanu[2].
Początkowo był tolerancyjny względem chrześcijan[3], lecz od około 340 roku zaczął ich prześladować[3], jako potencjalnych agentów Cesarstwa rzymskiego, które od Konstantyna Wielkiego sprzyjało chrześcijaństwu.
W 359[4], po wyczerpującym 73-dniowym oblężeniu, zdobył Amidę, potężną twierdzę nad górnym Tygrysem. W 367 zaatakował rzymską Armenię i pokonał jej króla Arszaka II.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Shāpūr II, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-03-29] (ang.).
- ↑ Praca zbiorowa: Wielka Historia Świata. T. 4. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2005. ISBN 83-7425-025-9.
- ↑ a b Benedykt Zientara, Historia powszechna średniowiecza, Warszawa 1994, s. 81, ISBN 83-85660-11-9.
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcją Aleksandra Krawczuka, 2005, Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych, s. 585, Oficyna Wydawnicza Fogra, ISBN 83-85719-84-9.