Szermierka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1956 – floret indywidualnie mężczyzn
Wygląd
- Główny artykuł:
Rywalizacja indywidualna we florecie mężczyzn na letnich igrzyskach olimpijskich w 1956 została rozegrana 26 listopada w ratuszu St. Kilda. Wystartowało 32 zawodników z 14 krajów.
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
W pierwszej rundzie rywalizowano w czterech grupach. Z każdej z grupy czterech najlepszych zawodników awansowało do półfinału. W półfinale czterech najlepszych zawodników z dwóch grup awansowało do finału.
W grupach rywalizowano systemem każdy z każdym, nie rozgrywając pojedynków w przypadku, gdy nie miały one wpływu na awans zawodników do dalszej rundy. Każdy z pojedynków rozgrywano do pięciu zadanych trafień.
Runda 1[edytuj | edytuj kod]
- Grupa 1
Miejsce | Zawodnik | W | P | TZ | TO | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | József Gyuricza | 6 | 0 | 30 | 13 | Q |
2. | Jurij Rudow | 5 | 1 | 27 | 15 | Q |
3. | Antonio Spallino | 5 | 2 | 30 | 18 | Q |
4. | Allan Jay | 4 | 3 | 27 | 15 | Q |
5. | Harold Goldsmith | 3 | 4 | 22 | 23 | |
6. | Benito Ramos | 2 | 4 | 19 | 28 | |
7. | Pablo Uribe | 1 | 6 | 13 | 34 | |
8. | Masayuki Sano | 0 | 6 | 8 | 30 |
- Grupa 2
Miejsce | Zawodnik | W | P | TZ | TO | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | Michael Sichel | 5 | 2 | 32 | 19 | Q |
2. | Jurij Osipow | 5 | 2 | 29 | 21 | Q |
3. | Albert Axelrod | 5 | 2 | 31 | 26 | Q |
4. | Günter Stratmann | 4 | 3 | 30 | 25 | Q[1] |
5. | Edoardo Mangiarotti | 4 | 3 | 22 | 23 | [1] |
6. | François Dehez | 3 | 4 | 21 | 28 | |
7. | Jacques Lataste | 1 | 6 | 22 | 32 | |
8. | Gabriel Blando | 1 | 6 | 18 | 34 |
- Grupa 3
Miejsce | Zawodnik | W | P | TZ | TO | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | Claude Netter | 5 | 1 | 29 | 17 | Q |
2. | Brian McCowage | 5 | 2 | 25 | 17 | Q |
3. | Raymond Paul | 4 | 3 | 31 | 22 | Q[2] |
4. | Giancarlo Bergamini | 4 | 3 | 23 | 23 | Q[2] |
5. | Ghislain Delaunois | 4 | 3 | 26 | 27 | [2] |
6. | Lajos Somodi | 2 | 4 | 20 | 23 | |
7. | Santiago Massini | 1 | 5 | 19 | 26 | |
8. | Byron Krieger | 1 | 6 | 13 | 30 |
- Grupa 4
Miejsce | Zawodnik | W | P | TZ | TO | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | Mark Midler | 6 | 1 | 31 | 19 | Q |
2. | Christian d’Oriola | 5 | 2 | 30 | 15 | Q |
3. | René Paul | 5 | 2 | 27 | 18 | Q |
4. | André Verhalle | 5 | 2 | 30 | 19 | Q |
5. | Mihály Fülöp | 4 | 3 | 29 | 24 | |
6. | David McKenzie | 2 | 5 | 17 | 32 | |
7. | Roland Asselin | 0 | 6 | 13 | 30 | |
8. | Emilio Echeverri | 0 | 6 | 10 | 30 |
Półfinały[edytuj | edytuj kod]
- Półfinał 1
Miejsce | Zawodnik | W | P | TZ | TO | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | Claude Netter | 5 | 2 | 31 | 15 | Q |
2. | Antonio Spallino | 5 | 1 | 27 | 16 | Q |
3. | Raymond Paul | 5 | 2 | 31 | 19 | Q |
4. | Mark Midler | 5 | 2 | 27 | 22 | Q |
5. | André Verhalle | 3 | 3 | 21 | 20 | |
6. | Jurij Rudow | 2 | 4 | 14 | 28 | |
7. | Albert Axelrod | 1 | 4 | 17 | 27 | |
8. | Michael Sichel | 0 | 7 | 13 | 35 |
- Półfinał 2
Miejsce | Zawodnik | W | P | TZ | TO | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | Christian d’Oriola | 6 | 1 | 32 | 14 | Q |
2. | Giancarlo Bergamini | 5 | 2 | 26 | 25 | Q |
3. | József Gyuricza | 4 | 3 | 31 | 23 | Q[3] |
4. | Allan Jay | 4 | 3 | 29 | 26 | Q[3] |
5. | Günter Stratmann | 4 | 3 | 28 | 27 | [3] |
6. | Brian McCowage | 2 | 5 | 22 | 32 | |
7. | Jurij Osipow | 1 | 5 | 13 | 28 | |
8. | René Paul | 1 | 5 | 19 | 29 |
Finał[edytuj | edytuj kod]
Miejsce | Zawodnik | W | P | TZ | TO | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
Christian d’Oriola | 6 | 1 | 33 | 17 | ||
Giancarlo Bergamini | 5 | 2 | 33 | 26 | [4] | |
Antonio Spallino | 5 | 2 | 30 | 21 | [4] | |
4. | Allan Jay | 4 | 3 | 29 | 26 | |
5. | József Gyuricza | 3 | 4 | 23 | 23 | |
6. | Claude Netter | 3 | 4 | 21 | 25 | |
7. | Mark Midler | 2 | 5 | 19 | 30 | |
8. | Raymond Paul | 0 | 7 | 15 | 35 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b W barażu Stratmann wygrał z Mangiarottim 5–4.
- ↑ a b c W barażach Paul wygrał z Bergaminim 5–4, Bergamini z Delaunois 5–4 i Delaunois z Paulem również 5–4. O ostatecznej kolejności zdecydowała liczba trafień otrzymanych w rundzie zasadniczej.
- ↑ a b c W barażach zarówno Gyuricza, jak i Paul wygrali ze Stratmannem (odpowiednio 5–4 i 5–2). Nie musieli walczyć ze sobą, gdyż obaj awansowali do finału, a ich kolejność w półfinale została ustalona na podstawie liczby trafień otrzymanych.
- ↑ a b O srebrnym medalu zdecydował baraż, w którym Bergamini wygrał ze Spallino 5–4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Olympic Official Reports Collection – Official Reports 1956 [online], digital.la84.org, s. 439–440 [dostęp 2023-12-06] (ang.).
- Fencing at the 1956 Summer Olympics; Foil, Individual, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-12-06] (ang.).