Przejdź do zawartości

Szew czołowo-nosowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czaszka człowieka. Szew czołowo-nosowy podpisany sutura frontonasalis.

Szew czołowo-nosowy (łac. sutura frontonasalis) – szew czaszki łączący kość czołową z kośćmi nosowymi[1].

U człowieka jest krótkim szwem znajdującym się poniżej gładzizny, łączącym górne brzegi obu kości nosowych z częścią nosową kości czołowej. Punkt środkowy szwu, będący miejscem styku wszystkich trzech wymienionych kości, stanowi punkt antropometryczny określany nazwą nasion. Na oba boki szew czołowo-nosowy przedłuża się w szew czołowo-szczękowy, łączący kość czołową z kością szczękową[2].

Zarasta (kostnieje) u konia domowego w 10–15 roku życia[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk, Anatomia zwierząt. 1. Aparat ruchowy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 233–236, ISBN 978-83-01-16822-3.
  2. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 313, ISBN 978-83-200-4323-5.