Tadeusz Pyszkowski

Tadeusz Pyszkowski

Pełne imię i nazwisko	Tadeusz Stefan Pyszkowski
Data i miejsce urodzenia	24 lipca 1915 Warszawa
Data i miejsce śmierci	12 sierpnia 2007 Warszawa
Wzrost	180 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1928–1930 Huragan Wołomin 1930–1937 Warszawianka 13 (3)
Odznaczenia

Grób Tadeusza Pyszkowskiego na cmentarzu Bródnowskim

Tadeusz Stefan Pyszkowski (ur. 24 lipca 1915 w Warszawie, zm. 12 sierpnia 2007 tamże) – polski piłkarz i dziesięcioboista, dziennikarz sportowy, sprawozdawca radiowy, przez 18 lat kierownik Redakcji Sportowej Programu I Polskiego Radia S.A.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Józefa (1871–1934) i Władysławy z Dublasiewiczów (1874–1964). Ukończył gimnazjum Władysława IV w Warszawie. W latach 1935–1939 zaliczył dwa lata Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Piłkarz, zawodnik Huragana Wołomin (1928–1930) i Warszawianki (1930–1937), w ekstraklasie zagrał 13 meczów, zdobył 3 gole.

W czasie okupacji niemieckiej, w latach 1940–1944, był kierownikiem filii firmy Chrześcijański Hurt Kolonialny.

Po wojnie, od 12 kwietnia 1945 do 31 grudnia 1975 r. pracował w Polskim Radiu początkowo jako spiker, od 1947 jako sprawozdawca sportowy, a następnie pełnił także funkcje kierownicze w Redakcji Audycji Sportowych: sekretarza redakcji i zastępcy kierownika (od 1 lipca 1955), p.o. kierownika redakcji (od 1 maja 1957) i od 1 stycznia 1962 do emerytury w 1975 - kierownika centralnej Redakcji Sportowej w Warszawie. W 1948 r. relacjonował m.in. rozgrywający się na trasie Warszawa-Praga pierwszy w historii, kolarski Wyścig Pokoju. W 1953 r., był jednym ze sprawozdawców relacjonujących mistrzostwa Europy w Boksie rozgrywające się w warszawskiej Hali Gwardii, gdzie Polacy wywalczyli 5 złotych i po dwa srebrne i brązowe medale. W 1973 r., relacjonował słynny mecz Anglia-Polska, odbywający się na londyńskim stadionie Wembley, gdzie Polacy zremisowali uzyskując awans na Mistrzostwa Świata w 1974 r.

Wypowiedź Tadeusza Pyszkowskiego - „Oj, strzelaj, prędzej, strzela...” z relacji z meczu pucharowego między Legią Warszawa a Slovanem Bratysława rozgrywanego 19 września 1956 r., gdy Polacy wygrali dwa do zera, od ponad pół wieku stanowi czołówkę sygnału „Kroniki sportowej” Programu I Polskiego Radia.

Zmarł w warszawskim szpitalu, pochowany 23 sierpnia 2007 na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 43A-4-13).

Ordery i odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi (30 maja 1947)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (7 stycznia 1955)

Bibliografia

• Bogdan Tuszyński. Sport na antenie Polskiego Radia w okresie powojennym (1945–1981). „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”. T. XXXII, nr 2, s. 105–120, 1993. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. ISSN 0137-2998. [dostęp 2023-08-24]. 
• Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.