Tadeusz Sulima
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk technicznych | |
Specjalność: elektrotechnologia, technika wysokich napięć, tworzywa elektroizolacyjne | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Tadeusz Jan Sulima (ur. 15 listopada 1919 w Miechowie, zm. 31 grudnia 2015[1] we Wrocławiu) – profesor Politechniki Wrocławskiej, dr hab. inż. elektryk, specjalista w zakresie inżynierii materiałowej i elektroizolacyjnych tworzyw sztucznych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Żołnierz kampanii wrześniowej 1939 r., uczestnik bitwy pod Mławą, ranny w obronie Warszawy. Uczestnik ruchu oporu ZWZ-AK, aresztowany przez radomskie Gestapo w 1942 r., przeżył trzy lata w obozach koncentracyjnych Auschwitz, Gross-Rosen, Sachsenhausen, Buchenwald. Przetrwał ewakuację obozu i pieszy powrót do Polski[2].
Absolwent pierwszego rocznika Politechniki Wrocławskiej, od 1979 r. profesor na Wydziale Elektrycznym. Od 1950 r. pracownik naukowy Instytutu Elektrotechniki we Wrocławiu, w ostatnich latach wicedyrektor ds. naukowych. Absolwent PWr. 1945–1950; praca w Katedrze Wysokich Napięć od 1947 r. oraz w IEl OW od 1950 r.; dr n. t. – 1962 r.; dr hab. – 1971 r.; prof. nadzw. – 1979 r.; działalność naukowa dotyczy głównie problematyki tworzyw sztucznych do zastosowań elektrotechnicznych.
Współtwórca szkoły naukowej Materiałoznawstwo elektryczne i elektrotechnologia. Autor kilkudziesięciu publikacji i wielu prac aplikacyjnych dla przemysłu. Promotor wielu prac doktorskich. Ekspert i delegat Polski w licznych organizacjach międzynarodowych zajmujących się problematyką izolacji elektrycznej z tworzyw sztucznych. Członek i działacz SEP od początku organizacji na Dolnym Śląsku. Kawaler wielu odznaczeń państwowych, kombatanckich, resortowych i regionalnych. Otrzymał m.in.: Krzyż Kawalerski OOP (1978); Krzyż AK; Medal Wojska Polskiego; Srebrny Krzyż Zasługi (1955); Krzyże: Partyzancki i Oświęcimski; Medal za Warszawę i Medal KEN[3].
Brat Stanisława Sulimy.
5 stycznia 2016 został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Tadeusz Jan Sulima – nekrolog [online], wyborcza.pl, 4 stycznia 2016 [dostęp 2019-12-28] .
- ↑ Sulima Tadeusz [online], wsa.dbc.wroc.pl [dostęp 2020-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] .
- ↑ [1] dostęp 04.01.2016
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sulima Tadeusz (1919). k43.sep.wroclaw.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-23)].
- Absolwenci Politechniki Wrocławskiej
- Obrońcy Warszawy (1939)
- Odznaczeni Krzyżem Armii Krajowej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Oświęcimskim
- Odznaczeni Krzyżem Partyzanckim
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni Medalem Wojska Polskiego
- Odznaczeni Medalem za Warszawę 1939–1945
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Pochowani na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu
- Uczestnicy bitwy pod Mławą (1939)
- Urodzeni w 1919
- Więźniowie KL Auschwitz
- Więźniowie KL Buchenwald
- Więźniowie KL Gross-Rosen
- Więźniowie KL Sachsenhausen
- Wykładowcy Politechniki Wrocławskiej
- Zmarli w 2015
- Żołnierze Armii Krajowej
- Ludzie urodzeni w Miechowie