Przejdź do zawartości

Tai Ding

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tai Ding (chiń. 太丁) albo Da Ding (chiń. 大丁) – najstarszy syn króla Cheng Tanga, założyciela dynastii Shang. Był przewidywany jako następca tronu, jednak zmarł nagle w młodym wieku na krótko po śmierci ojca. Następcą tronu został, w tej sytuacji, jego brat – Wai Bing, a po jego śmierci drugi brat Zhong Ren (ostatni syn Cheng Tanga). Kolejnym władcą został syn Tai Dinga – Tai Jia[1].

W starożytna chińska kronika Zapiski historyka Sima Qian informuję, że Da Ding zmarł zanim zdążył oficjalnie objąć władzę po śmierci ojca. Otrzymał pośmiertne imię Tai Ding (太丁), a tron przejął jego młodszy brat Wai Bing[2].

Z kolei inskrypcje na kościach wyroczni odkrytych w Yinxu mówią, że był on drugim królem Shang, któremu pośmiertnie nadano imię Da Ding (大丁)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Maciej Kuczyński Dzieje starożytnych Chin: Kroniki pierwszych dynastii, wyd. Bellona, 2018. s. 46.
  2. a b https://web.archive.org/web/20080409215121/http://www.indiana.edu/~g380/Kings.pdf