Przejdź do zawartości

Take London

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Take London
Wykonawca albumu studyjnego
The Herbaliser
Wydany

31 maja 2005

Gatunek

electronica, hip-hop, trip hop, downtempo, jazz-hop

Długość

1:00:41

Wydawnictwo

Ninja Tune

Producent

Jake Wherry, Ollie Teeba

Oceny
Przejdź do sekcji „Odbiór”
Album po albumie
Herbal Blend
(2003) 		Take London
(2005) 		FabricLive.26
(2006)

Take London – piąty album studyjny brytyjskiego zespołu The Herbaliser, wydany 31 maja 2005 roku w Wielkiej Brytanii nakładem wytwórni Ninja Tune jako digital download (12 plików MP3 lub FLAC)[1] oraz jako CD, 2CD i płyta winylowa (2LP, 3LP)[2].

Album[edytuj | edytuj kod]

Muzyka[edytuj | edytuj kod]

Album jest podzielony równo pomiędzy utwory instrumentalne, a wokalne. Te pierwsze przypominają muzykę filmową[3], z brzmieniem starannie dopasowanym do źródeł, które The Herbaliser i inni twórcy eksplorowali w latach 90. i w XXI wieku[4]. W utworach wokalnych wystąpili zaproszeni wykonawcy, w tym amerykańska raperka Jean Grae (znana wcześniej jako What What), śpiewająca w 4 utworach (w tym w „Nah'mean Nah'm Sayin'”), brytyjscy raperzy: Cappo (w „Failure's No Option”) i Roots Manuva (w „Lord Lord”) oraz francuski piosenkarz Katrine (w ”Serge”). Od strony gatunkowej album jest mieszanką jazzu, funku i bitów[3].

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

Personel[edytuj | edytuj kod]

Lista według Discogs[5]:

  • Jake Wherry – bas (Moog) (utwór: 2, 4, 11, 12, 15, 16), gitara (utwory: 3, 5, 6, 9, 11, 12, 15, 16), gitara basowa akustyczna (utwór 3), scratching (utwór 9), klawinet (utwory: 12, 15), fortepian (utwór 15), pianino elektryczne (utwór 12), banjo utwór 16), keyboardy (utwory: 3, 5, 7, 11, 12)
  • Ollie Teeba – scratching (utwory: 1, 3, 4, 5, 9, 10, 11, 12, 15)
  • Burak Agca – gitara (utwór 9)
  • Ellen Blair – altówka (utwory: 10, 16)
  • Matt Colman – puzon (utwory: 3, 10, 11, 12, 13)
  • Pete Eckford – instrumenty perkusyjne (utwory: 3, 5, 11, 15)
  • Jean Grae – śpiew (utwory: 2, 4, 11, 13)
  • Ralph Lamb – trąbka (utwory: 3, 5, 10, 11, 12, 13), skrzydłówka (utwory: 3, 5, 10, 11, 12, 13)
  • Vicky Matthews – wiolonczela (utwory: 10, 16)
  • Micky Moody Jr. – perkusja (utwór 9)
  • Gill Morley – skrzypce (utwory: 10, 16)
  • Ollie Parfitt – keyboardy (utwór 5), organy (utwór 10)
  • Adam Phillips – gitara (utwór 5)
  • Nigel Price – bas (utwory: 3, 5), gitara (utwór 3, 10)
  • Andrew Ross – saksofon (utwory: 10, 11, 12, 13), flet (utwór 10, 11, 12, 13)
  • Carsten Skov – wibrafon (utwory: 3, 12, 15)
  • Kaidi Tatham – keyboardy (utwory: 3, 9, 12, 15), pianino elektryczne (utwory: 15, 16), minimoog (utwór 16)
  • śpiew: A.K. – (utwór 4), Cheech Marina (utwór 4), Daddy Mills (utwór 4), MacGuyver (utwór 4), Trap Clappa – (utwór 4), Cappo – (utwór 6), Roots Manuva – (utwór 7), Miss Mint T – (utwór 7), Katerine (utwór 16)

Pozostałe informacje[edytuj | edytuj kod]

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Opinie krytyków[edytuj | edytuj kod]

Oceny łączne
Publikacja Ocena
Album of the Year 70/100[9]
Recenzje
Publikacja Ocena
AllMusic 3.5/5 gwiazdek[4]:
NOW Magazine 3/5 gwiazdek[a][10]
Tiny Mix Tapes [11]

Album otrzymał średnią ocenę 70 na 100 na podstawie 3 recenzji krytycznych w zestawieniu Album of the Year[9].

Zdaniem Alana Ranty z magazynu Tiny Mix Tapes wraz z wydaniem swojego piątego albumu studyjnego The Herbaliser znalazł się w gronie takich twórców jak Amon Tobin, DJ Vadim i DJ Food, którzy, jako jedni z głównych artystów, przyczynili się do zbudowania marki Ninja Tune. Zespół jest – w jego ocenie – „jednym z najbardziej niezawodnych i płodnych zespołów w historii trip hopu”[11].

Według Tima Perlicha z NOW Magazine Take London jest „przede wszystkim zwariowaną, komediową ścieżką dźwiękową do filmu kryminalnego przefiltrowaną przez estetykę brytyjskiego b-boya w średnim wieku”. W podsumowaniu autor stwierdza, iż „pięć lat temu Take London wydawałby się sprytnie innowacyjny, ale wszystko to zostało już zrobione wcześniej”[10].

Adam Webb z BBC jest przekonany, że Take London to „godny następca Something Wicked This Way Comes, klasycznej brit-hopowej deklaracji Herbalisera z 2002 roku”. Gościnnie występujący wokaliści są „najwyższej jakości”, zaś produkcja Jake’a Wherry’ego i Olliego Teeby „zawsze jest realizowana z godnym podziwu poziomem dowcipu, polotu i stylu”. Za najmocniejsze punkty duetu autor uważa utwory instrumentalne: „Sonofanothamutha” i „Song For Mary”, będące „przypuszczalnie tym, co Wherry i Teeber robią najlepiej”. Cały album jest – jego zdaniem „zwięzły i funkowy, powolny i kołyszący – można by uwierzyć, że Cool Britannia zmartwychwstała”[3].

Wkład wokalistów do Take London docenia również John Bush z AllMusic, dając jako przykład Jean Grae oraz Rootsa Manuvę. W podsumowaniu autor zauważa, że „talenty wszystkich zaangażowanych (zwłaszcza Wherry’ego i Teeby) wywindowały tę płytę na szczyt”[4].

Listy tygodniowe[edytuj | edytuj kod]

2005
Kraj Lista Pozycja
Francja SNEP 58[12]
Wielka Brytania UK Independent Albums 13[13]
Wielka Brytania UK Hip Hop and R&B Albums 18[14]
Wielka Brytania Official Vinyl Albums 14[15]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zapisane jako NNN.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Take London by The Herbaliser. theherbaliser.bandcamp.com. [dostęp 2024-05-05]. (ang.).
  2. ↑ Take London by The Herbaliser. ninjatune.net. [dostęp 2024-05-05]. (ang.).
  3. ↑ a b c Adam Webb: The Herbaliser Take London Review. BBC. [dostęp 2024-05-05]. (ang.).
  4. ↑ a b c John Bush: Take London – The Herbaliser. AllMusic. [dostęp 2024-05-05]. (ang.).
  5. ↑ a b The Herbaliser – Take London. Discogs. [dostęp 2024-05-05]. (ang.).
  6. ↑ The Herbaliser – Take London. Discogs. [dostęp 2024-05-05]. (ang.).
  7. ↑ The Herbaliser – Take London. Discogs. [dostęp 2024-05-05]. (ang.).
  8. ↑ The Herbaliser – Take London. Discogs. [dostęp 2024-05-05]. (ang.).
  9. ↑ a b Album of the Year: The Herbaliser – Take London. Album of the Year. [dostęp 2024-05-05]. (ang.).
  10. ↑ a b Tim Perlich: THE HERBALISER Take London. nowtoronto.com. [dostęp 2024-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-17)]. (ang.).
  11. ↑ a b Alan Ranta: The Herbaliser – Take London. Tiny Mix Tapes. [dostęp 2024-05-05]. (ang.).
  12. ↑ Les Charts: THE HERBALISER - TAKE LONDON (ALBUM). lescharts.com. [dostęp 2024-05-05]. (fr.).
  13. ↑ Official Charts Company: Official Independent Albums Chart: 12 June 2005 - 18 June 2005. officialcharts.com. [dostęp 2024-05-05]. (ang.).
  14. ↑ Official Charts Company: Official Hip Hop and R&B Albums Chart: 12 June 2005 - 18 June 2005. officialcharts.com. [dostęp 2024-05-05]. (ang.).
  15. ↑ Official Charts Company: Official Vinyl Albums Chart: 12 June 2005 - 18 June 2005. www.officialcharts.com. [dostęp 2024-05-05]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Take_London&oldid=73716168”