Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tetrakis(hydroksymetylo)glikouryl
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC )
1,3,4,6-tetrakis(hydroksymetylo)-3a,6a-dihydroimidazo[4,5-d ]imidazolo-2,5-dion
Inne nazwy i oznaczenia
1,3,4,6-tetrakis(hydroksymetylo)glikouryl, N ,N ′,N ″,N ‴ -tetrakis(hydroksymetylo)glikouryl, 1,3,4,6-tetrakis(hydroksymetylo)acetylenodimocznik, TMAD (z ang. tetramethylol acetylenediurea ), TMGU (z ang. tetramethylglycoluril )
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny
C8 H14 N4 O6
Masa molowa
262,22 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS
5395-50-6
PubChem
79372
SMILES
C(N1C2C(N(C1=O)CO)N(C(=O)N2CO)CO)O
InChI
InChI=1S/C8H14N4O6/c13-1-9-5-6(11(3-15)7(9)17)12(4-16)8(18)10(5)2-14/h5-6,13-16H,1-4H2
InChIKey
UUGLSEIATNSHRI-UHFFFAOYSA-N
Podobne związki
Podobne związki
mebikar , tetranitroglikoluryl
Tetrakis(hydroksymetylo)glikoluryl – organiczny związek chemiczny z grupy imidazolidynonów , pochodna glikolurylu .
Otrzymywany jest w reakcji glikolurylu z formaldehydem , przy czym niewłaściwy odczyn środowiska reakcji może prowadzić do powstawania produktów z mniejszą liczbą grup hydroksymetylowych, produktów samokodensacji bądź usuwania już przyłączonych grup hydroksymetylowych[1] [2] .
Wykorzystywany jest w środkach biobójczych dodawanych np. do farb w puszkach[3] [4] . W silnie zakwaszonym środowisku reaguje z alkoholami tworząc pochodne tetrakis(alkoksymetylowe), np. tetrakis(metoksymetylo)glikouryl . Są one stosowane do wytwarzania żywic glikolurylowo-formaldehydowych odznaczających się po usieciowaniu większą elastycznością od żywic melaminowo-formaldehydowych [2] .
↑ Dwight G. Weldon: Failure Analysis of Paints and Coatings . Chichester: John Wiley & Sons, 2009, s. 90. ISBN 978-0-470-69753-5 .
↑ a b Zeno W. Wicks, Frank N. Jones, S. Peter Pappas, Douglas A. Wicks: Organic Coatings: Science and Technology . Wyd. 3. Hoboken: John Wiley & Sons, 2007, s. 228–299. ISBN 978-0-471-69806-7 .
↑ Michael Ash, Irene Ash: Handbook of Preservatives . Endicott: Synapse Information Resources, 2004, s. 193. ISBN 1-890595-66-7 .
↑ Wykaz Produktów Biobójczych cz. I zawierająca informacje dotyczące produktów, na które wydano pozwolenie na obrót . Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2015. [dostęp 2016-12-05]. Brak numerów stron w książce