Tomasz Marzec
major piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
21 grudnia 1886 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1940 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
komendant PKU |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Tomasz Marzec (ur. 21 grudnia 1886 w Niegosławicach, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – major piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Niegosławicach, w powiecie pińczowskim, w rodzinie Piotra i Magdaleny z Dyniów[1].
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach armii rosyjskiej. W 1920 został przyjęty do Wojska Polskiego. Wziął udział w wojnie z bolszewikami. W 1921 ukończył kurs dowódców batalionów w Krakowie[1].
Służył w 25 Pułku Piechoty w Piotrkowie[2]. Od marca 1921 był dowódcą I batalionu[1]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 433. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. W lipcu 1922 został zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu[4]. W 1923 był komendantem kadry batalionu zapasowego[5]. W 1924 ukończył kurs oficerów sztabowych w Grupie[1]. W tym samym roku ponownie na stanowisku dowódcy I batalionu[6][7]. W maju 1927 został zwolniony ze stanowiska dowódcy I baonu z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Piotrków na przeciąg czterech miesięcy[8]. W październiku tego roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Sieradz na stanowisko kierownika I referatu[9]. W listopadzie 1928 został przesunięty na stanowisko pełniącego obowiązki komendanta PKU Sieradz[10]. W lutym 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV[11]. Później został przeniesiony w stan spoczynku.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[12]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- Ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
- Zbrodnia katyńska
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 334.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 96, 762.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 34.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 547.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 197, 403.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 184, 347.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 268.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 126.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 300.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 373.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 79, 83.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Komendanci uzupełnień II Rzeczypospolitej
- Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Charkowie
- Polacy – oficerowie Imperium Rosyjskiego
- Polacy – żołnierze Armii Imperium Rosyjskiego w I wojnie światowej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1886
- Zmarli w 1940
- Dowódcy batalionów 25 Pułku Piechoty (II RP)