Transport kolejowy w Maroku
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.
Transport kolejowy w Maroku – system transportu kolejowego działający na terenie Maroka.
W Maroku istnieje 2067 km linii kolejowych, z czego 1022 km jest zelektryfikowanych. Linie mają normalny rozstaw szyn – 1435 mm[1]. Państwowy przewoźnik to ONCF.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą linią kolejową na terytorium Maroka była linia Teutan – Marchi (obecnie Rio Martin), wybudowana w 1859 roku przez Hiszpanów podczas tzw. wojny teutańskiej. Była to jedna z pierwszych linii kolejowych w Afryce. Linię rozebrano jeszcze w XIX wieku[2].
Po podpisaniu traktatu w Algeciras, na początku 1907 roku Francuzi wybudowali linię wąskotorową o rozstawie szyn 1000 mm do obsługi placu budowy w porcie w Casablance. Rok później Francuzi wybudowali kolejną linię wąskotorową łączącą Casablankę z Berrechid (o długości 40 km i rozstawie szyn 500 mm, później 600 mm)[2].
Podczas drugiej dekady XX wieku nastąpił gwałtowny rozwój sieci kolei wąskotorowych na terytorium Maroka Francuskiego, jak i Maroka Hiszpańskiego. Na terytorium Maroka Francuskiego wybudowano sieć kolei wąskotorowych 600 mm o długości około 1200 km. Linie służyły głównie do celów militarnych. Rozbudowa sieci zakończyła się w 1935 roku – łączna długość linii wynosiła ponad 1700 km[2].
W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku powstała istniejąca do dziś sieć linii normalnotorowych. Powstały wówczas linie[2]:
- Casablanca – Kenitra (oddana do użytku w 1925 roku),
- Casablanca – Sidi Kasim (oddana do użytku w 1925 roku),
- Casablanca – Marrakesz (oddana do użytku w 1936 roku),
- Tanger – Fez (otwarta w 1928 roku),
- Wadżda – Bouarfa (otwarta w 1927 roku), po konflikcie marokańsko-algierskim linia została zamknięta; w ostatnich latach kursują na niej pociągi turystyczne,
- Oran – Wadżdża (otwarta w 1922 roku), po konflikcie marokańsko-algierskim linia została zamknięta,
- Wadżdża – Taza – Fez (ukończona w 1934 roku).
Po uzyskaniu niepodległości w 1956 roku na terytorium Maroka istniała nowoczesna i dobrze utrzymana sieć linii kolejowych[2].
W 1963 roku powstały koleje państwowe ONCF[2].
W listopadzie 2018 roku prezydent Francji Emmanuel Macron i król Maroka Muhammad VI wspólnie dokonali otwarcia szybkiej linii kolejowej z Tangeru do Kenitry. W budowę mocno zaangażowano kapitał francuski[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Morocco, [w:] The World Factbook [online], Central Intelligence Agency, 15 maja 2024 [dostęp 2024-05-17] (ang.).
- ↑ a b c d e f Kolej w Maroku – informacje dla pasażerów (2024) [online], Kolej na Podróż [dostęp 2024-05-16] (pol.).
- ↑ Maroko. Kraj kolei kwitnącej [online], www.rynek-kolejowy.pl [dostęp 2024-05-16] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
