Trenerzy zdobywców Pucharu Włoch w piłce nożnej
Trenerzy zdobywców Pucharu Włoch w piłce nożnej – zestawienie trenerów, którzy poprowadzili swój klub do zdobycia Pucharu Włoch.
Pierwszą edycję rozgrywek rozegrano w 1922 roku i ówczesny ich triumfator – FC Vado, nie miało trenera. Następne edycje odbywały się w latach 1936–1943, a nieprzerwanie odbywają się od 1958 roku. Dotychczas rozgrywki wygrało 49 trenerów: 39 Włochów, po 2 Argentyńczyków, Austriaków, Szwedów oraz Bośniak, Brazylijczyk, Hiszpania, Jugosławianin, Paragwajczyk, Portugalczyk i Węgier.
Czterech trenerów czterokrotnie zdobyło trofeum. Pierwszy dokonał tego Nils Liedholm (Puchar Włoch 1983/1984), trenując wówczas AS Romę, który jest również najbardziej utytułowanym zagranicznym trenerem. Pierwszym zagranicznym trenerem, który wygrał rozgrywki, jest austriacki trener – Tony Cargnelli, który w Pucharze Włoch 1935/1936 triumfował z FC Torino. Najbardziej utytułowanym zagranicznym trenerem tych rozgrywek jest węgierski trener – Géza Kalocsay, który z Górnikiem Zabrze dwukrotnie wygrał rozgrywki (1968, 1969). Pierwszym zagranicznym trenerem, który wygrał rozgrywki, jest węgierski trener – János Steiner, który w Pucharze Polski 1955 triumfował z CWKS Warszawa. Pierwszym trenerem, któremu się obronić trofeum, jest Carlo Parola, który jako trener Juventusu Turyn wygrał rozgrywki w Pucharze Włoch 1958/1959 oraz Pucharze Włoch 1959/1960.
Sven-Göran Eriksson jest jedynym trenerem w historii rozgrywek, który w nich triumfował z trzema różnymi klubami: AS Romą, Sampdorią Genua oraz dwukrotnie z Lazio Rzym.
Trenerzy[edytuj | edytuj kod]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5a/FC_Zenit_Saint_Petersburg_vs._Juventus%2C_20_October_2021_58_%28cropped%29.jpg/200px-FC_Zenit_Saint_Petersburg_vs._Juventus%2C_20_October_2021_58_%28cropped%29.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ad/Sven-Goran_Eriksson_2012.jpg/200px-Sven-Goran_Eriksson_2012.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/67/Nils_Liedholm-1959.jpg/200px-Nils_Liedholm-1959.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Roberto_Mancini_2021.jpg/200px-Roberto_Mancini_2021.jpg)
Klasyfikacja wszech czasów[edytuj | edytuj kod]
Indywidualna[edytuj | edytuj kod]
Według narodowości[edytuj | edytuj kod]
Lp. | Państwo | Liczba tytułów |
---|---|---|
1. | ![]() |
54 |
2. | ![]() |
8 |
3. | ![]() |
3 |
4. | ![]() |
2 |
![]() |
2 | |
6. | ![]() |
1 |
![]() |
1 | |
![]() |
1 | |
![]() |
1 | |
![]() |
1 | |
![]() |
1 |
Rekordy[edytuj | edytuj kod]
- Najmłodszy: Virginio Rosetta (08.05.1938 Juventus Turyn – FC Torino 2:1) – 36 lat i 72 dni
- Najstarszy: Nils Liedholm (26.06.1984 AS Roma – Hellas Werona 1:0) – 61 lat i 262 dni
- Najwięcej triumfów: Massimiliano Allegri (2015, 2016, 2017, 2018), Sven-Göran Eriksson (1986, 1994, 1998, 2000), Nils Liedholm (1977, 1980, 1981, 1984), Roberto Mancini (2001, 2004, 2005, 2006) – po 4 razy
- Najwięcej triumfów z rzędu: Massimiliano Allegri (2015–2018) – 4 razy
- Najdłuższe oczekiwanie na kolejny triumf: Bruno Pesaola (21.06.1962–23.05.1974) – 11 lat i 326 dni
Triumfatorzy jako zawodnicy i trenerzy[edytuj | edytuj kod]
Dwanaście osób wygrało rozgrywki zarówno jako zawodnik i jako trener. Pierwszy tego dokonał Luis Monti w Pucharze Włoch 1941/1942, trenując wówczas Juventus Turyn (raz jako zawodnik, raz jako trener).
Trener | Jako zawodnik | Jako trener |
---|---|---|
![]() |
1980, 1981, 1984, 1986 | 2003 |
![]() |
1976 | 2002 |
![]() |
2003 | 2020 |
![]() |
2000, 2004, 2009 | 2019, 2022, 2023 |
![]() |
1936 | 1943 |
![]() |
2003 | 2011 |
![]() |
1985, 1988, 1989, 1994, 1999, 2000 | 2001, 2004, 2005, 2006 |
![]() ![]() |
1938 | 1942 |
![]() |
1942 | 1959, 1960 |
![]() |
2003, 2015 | 2021 |
![]() |
1967 | 1979, 1983 |
![]() |
1979, 1983 | 1990 |