Trzeci Nefi

Trzeci Nefi [3 Ne] – w religii mormońskiej Księga wchodząca w skład Księgi Mormona umiejscowiona między Księgą Helamana, a Czwartym Nefim. Jej pełny tytuł to: Trzeci Nefi, Księga Nefiego, syna Nefiego, który był Synem Helamana. Księga składa się z 29 rozdziałów i zdaniem mormonów jest autorstwa Nefiego, syna Nefiego, który był synem Helamana, rzekomo opisującego lata od 1 roku p.n.e. do 35 roku n.e.

Opis księgi

1. W pierwszym rozdziale opisane są znaki jakie ukazały się nad kontynentem amerykańskim w dniu narodzenia Chrystusa.
2. Opis nawrócenia Lamanitów, którzy zaraz po tym akcie "ich skóra stała się biała jak u Nefitów" i zostali nazwani Nefitami.
3. Rozdziały 3–4 opisują walki Nefitów ze spiskowcami.
4. W 5 rozdziale Mormon spisuje w ok. 21 r. dzieje ludu.
5. W rozdziałach 6–7 ukazane jest ponowne zepsucie Nefitów na skutek skłonności do bogactw. Ostatecznie Nefici dzielą się na plemiona.
6. W rozdziałach 8–10 zostały opisane zjawiska jakie miały miejsce w dniu ukrzyżowania Jezusa.
7. W rozdziałach 11–27 ukazane jest przybycie Jezusa do kraju Nefitów.
8. w 28 rozdziale jest mowa o Trzech Nefitach, którzy mieli nie zaznać śmierci.
9. W ostatnim rozdziale jest podkreślone, że moment znalezienia kronik na wzgórzu Kumorah będzie znakiem czasów ostatecznych.

Krytyka

Krytycy Księgi Mormona zwracają uwagę na następujące kwestie:

1. Trzeci Nefi podaje rok 1 jako czas przyjścia Jezusa na świat, podczas gdy bibliści określają 6–4 rok p.n.e.
2. Nefici podobnie jak biblijni Izraelici dzielą się na plemiona.
3. Chrystus zaraz po swoim Wniebowstąpieniu (które zdaniem mormonów miało miejsce w 34 r.) chrzci Nefitów w Ameryce.
4. 11 rozdział zawiera wersety które odpowiadają treściom zawartym w Biblii. Zdaniem teologów katolickich zostały one przepisane z Biblii jako dosłowne cytaty.
5. Jezus oficjalnie nadaje Nefitom Amerykę w posiadanie.
6. 24 Rozdział Nefiego jest zdaniem niektórych powtórzeniem 3 Rozdziału Księgi Malachiasza.