Trzy starty
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
25 października 1955 |
| Kraj produkcji |
Polska |
| Język |
polski |
| Czas trwania |
102 min |
| Reżyseria |
Ewa Petelska (nowela pływacka) |
| Scenariusz |
Leopold Tyrmand |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia |
Zbigniew Czajkowski (nowela pływacka) |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż | |
| Wytwórnia |
Trzy starty – polski film obyczajowy z 1955 roku. Film składa się z trzech oddzielnych nowel filmowych poświęconych innej dyscyplinie sportu (pływaniu, boksowi i kolarstwu). Każda z nich została wyreżyserowana przez innego reżysera. Byli to: Ewa Petelska, Czesław Petelski i Stanisław Lenartowicz. Scenariusze do do dwóch z tych nowel oparte były na literackich pierwowzorach – dla noweli bokserskiej było to opowiadanie Bierz rękawice! Mariana Promińskiego, a dla noweli kolarskiej opowiadanie Zwycięstwo będzie za metą Stanisława Dygata.
Zdjęcia plenerowe kręcono w następujących lokacjach: Warszawa, Bielsko (kąpielisko "Panorama"), Kraków, Nowa Huta, Wałbrzych (stadion "Górnika", widoczny budynek I LO obok korony stadionu)[1].
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
W przedziale pociągu spotyka się trzech trenerów sportowych. Każdy z nich opowiada historię swoich wychowanków. Trener pływania mówi o jednej ze swoich podopiecznych, która straciła szansę na mistrzostwo polski z powodu rozrywkowego stylu życia, trener kolarstwa opowiada o młodym kolarzu który wygrywa jeden z etapów wyścigu łamiąc zasady fair play wobec jednego ze swoich kolegów, zaś trener boksu przedstawia historię młodego boksera, który został usunięty z klubu za udział w bijatyce na potańcówce. Wszyscy trzej starają się przedstawić problemy współczesnego sportu, na ogół nieznane szerokiej publiczności.
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Elżbieta Polkowska – Hanka
- Zdzisław Karczewski – trener pływacki
- Ryszard Ostałowski – Tadeusz
- Barbara Rachwalska – matka Hanki
- Adam Danielowicz – ojciec Hanki
- Adam Brodzisz – Kałużny
- Bogumił Kobiela – Stefan
- Zbigniew Jabłoński – dziennikarz
- Krystyna Denisiuk – Zosia
- Bogumił Kobiela – Stefan
- Zygmunt Zintel – pasażer
- Leon Niemczyk – fotoreporter
- Edward Wichura – działacz klubu
- Feliks Żukowski – sędzia pływacki
- Jerzy Antczak – Józef
- Janusz Kłosiński – Balcerzak
- Katarzyna Łaniewska – Basia
- Józef Łodyński – Gienek
- Włodzimierz Kwaskowski – sprawozdawca na zawodach bokserskich
- Roman Polański – brat Basi
- Ryszard Filipski – Mietek
- Zbigniew Cybulski – Leśniak
- Jerzy Smyk – sędzia kolarski
- Mieczysław Łoza – mechanik
- Witold Skaruch – reporter
- Stanisław Igar – mówca na stadionie
- Wacław Kowalski – kolejarz na zabawie
- Bogdan Baer – kolarz
- Jerzy Kaczmarek – kolarz
- Stanisław Bareja – kolarz
- Józef Pieracki – pijaczek na mecie etapu
- Jarema Stępowski – członek orkiestry na mecie etapu
i in.
Krytyka[edytuj | edytuj kod]
Film był dużym rozczarowaniem dla krytyki. Po tak udanych produkcjach w wykonaniu twórców młodego pokolenia filmowego jak: Pokolenie, Gwiazdy muszą płonąć i Błękitny krzyż, spodziewano się kolejnego, śmiałego, pełnego i bogatego ideowo i artystycznie dzieła. Tymczasem otrzymano film grzeszący surowym dydaktyzmem, wykład graniczący z kaznodziejstwem. Krytykowano banalną i ospałą i jak na film "sportowy" akcję (wyjątek czyniono dla noweli kolarskiej), pretensjonalne i sztuczne dialogi[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Trzy starty. Film Polski. [dostęp 2024-06-24]. (pol.).
- ↑ Jerzy Eljasiak. "Trzy starty" czy trzy falstarty. „Film”. Nr 47(364), s. 4-5, 1955-11-20. Warszawa: FAW.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Słodowski: Leksykon polskich filmów fabularnych. Warszawa: Wiedza i Życie, 1997, s. 728-729. ISBN 83-7184-928-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Trzy starty w bazie IMDb (ang.)
- Trzy starty w bazie Filmweb
- Trzy starty w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Trzy starty w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”