Przejdź do zawartości

Trzynik (jezioro)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trzynik
Trzynik Duży
Ilustracja
Północny brzeg Trzynika w listopadzie
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Równina Gryficka

Morfometria
Powierzchnia

10,6 ha

Położenie na mapie gminy Siemyśl
Mapa konturowa gminy Siemyśl, na dole po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Trzynik”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Trzynik”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Trzynik”
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego
Mapa konturowa powiatu kołobrzeskiego, blisko centrum na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Trzynik”
Ziemia53°59′34″N 15°35′24″E/53,992778 15,590000

Trzynik[1]jezioro na Równinie Gryfickiej, położone w woj. zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, gminie Siemyśl. Powierzchnia jeziora wynosi 10,6 ha[2][3].

Trzynik jest miejscem lęgowym ptaków wodno-błotnych (stanowisko rozrodu gągoła) oraz miejscem rozmnażania skójki malarskiej. W występuje tu szczupak, lin, karaś[2].

Ok. 1 km na północ leży wieś Trzynik, natomiast nieopodal na południowy wschód znajduje się Jezioro Dębnickie, zwane też Trzynikiem Małym.

Jezioro znajduje się w zlewni rzeki Dębosznicy[4].

Ujęcie w kierunku północno-zachodnim z 2 wędkarzami w łódkach

Administratorem wód Trzynika jest Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie. Utworzył on obwód rybacki, który obejmuje wody wodami cieku bez nazwy łączącego jezioro z rzeką Dębosznicą[5]. Gospodarzem wód jeziora jest Okręg Polskiego Związku Wędkarskiego w Koszalinie, który prowadzi gospodarkę rybacką na Trzyniku[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 360, ISBN 83-239-9607-5.
  2. a b Tadeusz Twardy: Przyroda Kołobrzegu. [w:] Staw Gościno [on-line]. [dostęp 2008-11-26]. (pol.).
  3. 2.2.1. Walory naturalne. W: Leszek Butowski, Elżbieta Wąsowicz: Ramowy Program Rozwoju Turystyki Dorzecza Parsęty. Warszawa, Szczecin, Karlino: 2004-05, s. 11.
  4. Arkusz N-33-80-A. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2009-08-08].
  5. Załącznik do Rozporządzenia Nr 7/2006 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Szczecinie z dnia 13 grudnia 2006 (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2006 r. Nr 121, poz. 2528)
  6. Jeziora Okręgu Koszalińskiego PZW. Okręg Polskiego Związku Wędkarskiego w Koszalinie. [dostęp 2009-08-08].