Tucker Barnhart

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tucker Barnhart
Ilustracja
#16 Cincinnati Reds
łapacz
Pełne imię i nazwisko

Tucker Jackson Barnhart

Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1991
Indianapolis

Odbija

switch hitter

Rzuca

prawą

Debiut

3 kwietnia 2014

Statystyki
Średnia uderzeń

0,254

Home runy

28

Uderzenia

382

RBI

160

Kariera klubowa
Lata Kluby
2014– Cincinnati Reds
Stan na koniec sezonu 2018.

Tucker Jackson Barnhart (ur. 7 stycznia 1991) – amerykański baseballista występujący na pozycji łapacza w Cincinnati Reds.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły średniej, Barnhart otrzymał propozycję stypendium sportowego Georgia Institute of Technology, jednak po wyborze w 10. rundzie draftu przez Cincinnati Reds, podpisał kontrakt z organizacją tego klubu[1]. Zawodową karierę rozpoczął w GCL Reds (poziom Rookie), następnie w 2010 grał w Billings Mustangs (Rookie). Sezon 2011 spędził w Dayton Dragons (Class A). W 2012 występował w Bakersfield Blaze (Class A-Advanced) i Pensacola Blue Wahoos (Double-A), w którym rozpoczął również sezon 2013[2]. W lipcu 2013 reprezentował klub w Southern League All-Star Game[3].

3 kwietnia 2014 zadebiutował w Major League Baseball w meczu przeciwko St. Louis Cardinals[4]. Dwa dni później w meczu z New York Mets zaliczył pierwsze odbicie w MLB[5]. Po niespełna trzytygodniowym pobycie w Louisville Bats (Triple-A), 26 kwietnia 2014 otrzymał ponowne powołanie do 40-osobowego składu Cincinnati Reds[2]. 1 maja 2014 w meczu przeciwko Milwaukee Brewers zdobył pierwszego home runa w MLB[6].

W sezonie 2015 z powodu kontuzji Devina Mesoraco, o pozycję pierwszego łapacza Barnhart rywalizował z Brayanem Peñią[7]. W 2016 w wyniku niedyspozycji Mesoraco, Barnhart zaliczył 108 występów w wyjściowym składzie[8]. We wrześniu 2017 podpisał nowy, czteroletni z opcją przedłużenia o rok kontrakt wart 23,5 miliona dolarów[8]. W tym samym roku został pierwszym łapaczem Cincinnati od 1977, który zdobył Gold Glove Award[9].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
Gold Glove Award 2017 [9]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Barnhart keeps working on big league dreams. espn.com. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
  2. a b Tucker Barnhart Stats, Highlights, Bio. milb.com. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
  3. Three Blue Wahoos named Southern League All-Stars. milb.com. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
  4. Tucker Barnhart Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
  5. Ike Davis' walk-off grand slam lifts Mets past Reds. espn.com. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
  6. Brayan Pena's pinch homer hands Brewers 2nd straight loss. espn.com. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
  7. Barnhart accepts Mesoraco is Reds' starter. reds.mlb.com. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
  8. a b Reds lock up Tucker Barnhart through 2021, with a club option for 2022. cincinnati.com. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
  9. a b Reds' Barnhart wins first career Gold Glove. mlb.com. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).