Tunel schronowy w Stępinie-Cieszynie
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7c/St%C4%99pina%2C_005.jpg/250px-St%C4%99pina%2C_005.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a2/St%C4%99pina%2C_002.jpg/250px-St%C4%99pina%2C_002.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f0/Schron_Kolejowy_w_St%C4%99pinie.jpg/250px-Schron_Kolejowy_w_St%C4%99pinie.jpg)
Tunel schronowy w Stępinie-Cieszynie – naziemny schron kolejowy we wsi Stępina na granicy z wsią Cieszyna w województwie podkarpackim, wchodzący w skład kwatery głównej Hitlera „Anlage Süd” z okresu II wojny światowej.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ea/St%C4%99pina%2C_003.jpg/220px-St%C4%99pina%2C_003.jpg)
Kompleks w Stępinie został zbudowany w latach 1940–1941 przez Organizację Todt. W jego skład wchodziło kilkadziesiąt obiektów o różnym przeznaczeniu (schrony m.in.strażnicze, kwatery, budynki zaplecza technicznego itp.), z których zachowało się siedem budowli o konstrukcji żelbetowej, w tym największa z nich, naziemny tunel schronowy dla pociągów sztabowych Hitlera.
Tunel w Stępinie, nazywany schronem nr 1, ma 393 metry długości i ściany o grubości przekraczającej 2 metry; jego cechą charakterystyczną jest lekko łukowaty kształt, utrudniający bezpośrednie trafienie bombą lotniczą. Schron nr 1, zabezpieczony przed atakiem chemicznym za pomocą systemu śluz i urządzeń wentylacyjno-filtrujących, był połączony specjalnym podziemnym kanałem z tzw. schronem nr 2, również zachowanym, położonym w odległości 80 metrów i pełniącym funkcję zaplecza technicznego i magazynowego. W odległości 600 metrów od schronu kolejowego znajdowało się trawiaste lądowisko dla samolotów, obecnie częściowo zabudowane.
Na terenie dawnej kwatery Hitlera w Stępinie zachowało się również pięć żelbetowych schronów bojowych usytuowanych w różnych odległościach od tunelu (tzw. schrony nr 3–7); znajdują się one na gruntach prywatnych. Pierwotnie na terenie kompleksu stała także drewniana willa przeznaczona dla najwyższych rangą wojskowych przebywających na terenie kwatery. W czasie II wojny światowej całość kompleksu była silnie strzeżona; w celach maskujących prace budowlane w Stępinie zarejestrowano jako inwestycję firmy chemicznej „Askania Werke” z Berlina.
W dniach 27–28 sierpnia 1941 roku na terenie kwatery w Stępinie doszło do spotkania Hitlera z Benitem Mussolinim; w tunelu schronowym zatrzymał się wówczas pociąg sztabowy Hitlera. W 1944 roku schrony w Stępinie były przez krótki okres użytkowane przez szpital polowy Armii Czerwonej. W późniejszym okresie przejęło je Ludowe Wojsko Polskie, które w latach 60. XX wieku wydzierżawiło schrony nr 1 i 2 Narodowemu Bankowi Polskiemu, a później Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Stępinie, która do 1990 roku wykorzystywała je jako część pieczarkarni. W 2000 roku schron nr 1 został wykreślony z ewidencji wojskowej i przekazany gminie Frysztak; pozostałe schrony skreślono z ewidencji wojskowej w latach 70. XX wieku.
Obecnie tunel schronowy w Stępinie jest udostępniony do zwiedzania i pełni rolę atrakcji turystycznej.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Informacje o tunelu schronowym w Stępinie-Cieszynie na stronach Urzędu Gminy Frysztak
- Zdjęcia, opis, mapa dojazdu, informacje o schronie. latawce.netstrefa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-18)].