Przejdź do zawartości

Tx2

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tx2
Ilustracja
Tx2-355 jako pomnik we Wrocławiu
Producent

różni

Układ osi

Dn2t

Napęd
Trakcja

parowa

Tx2 – oznaczenie serii parowozów wąskotorowych PKP, stosowane od po II wojnie światowej, oznaczające tendrzaki o układzie osi D i mocy 90–150 KM (do 1960 roku) lub 61–80 KM (od 1961 roku).

Opis oznaczenia:

  • T – tendrzak[1]
  • x – cztery osie wiązane (do 1960 roku: cztery osie, przy tym brak dalszych liter oznaczał, że wszystkie są wiązane)
  • 2 – zakres mocy lokomotywy – do 1960 roku: 90–150 KM[1], od 1961 roku: 61–80 KM[2].

Oznaczenie serii Tx2 nosiły m.in. lokomotywy:

  • do 1960 roku:
    • Tx2-381 do 384 prod. WSABP na tor 600 mm (późniejsze Tx27)[3]
    • Tx2-1246 prod. Orenstein & Koppel na tor 750 mm (późniejszy Tx4-1315)[4]
    • Tx2-1247 prod. WSABP na tor 750 mm[5]
  • od 1961 roku:
    • Tx2 różne typu HF prod. niemieckiej (różni producenci) na tor 600 mm (poprzednio Tx1)[6]
    • Tx2-355 typu HF 302 prod. Orenstein & Koppel na tor 600 mm (poprzednio Tx1-355)[7]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Pokropiński 2007 ↓, s. 5.
  2. ↑ Przepisy o znakowaniu taboru wąskotorowego Nr WM-11
  3. ↑ Pokropiński 2016 ↓, s. 162.
  4. ↑ Pokropiński 2007 ↓, s. 18.
  5. ↑ Pokropiński 2016 ↓, s. 174.
  6. ↑ Pokropiński 2000 ↓, s. 30.
  7. ↑ Pokropiński 2000 ↓, s. 38.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bogdan Pokropiński: Muzealne parowozy wąskotorowe w Polsce (dla toru szerokości 600 i 630 mm). Żnin: Muzeum Ziemi Pałuckiej, 2000. ISBN 83-910219-7-1.
  • Bogdan Pokropiński: Muzealne parowozy wąskotorowe w Polsce (dla toru szerokości 750 mm). Żnin: Muzeum Ziemi Pałuckiej, 2007. ISBN 83-88795-08-2.
  • Bogdan Pokropiński: Parowozy wąskotorowe produkcji polskiej. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2016. ISBN 978-83-206-1963-8.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tx2&oldid=60239625”