Tycho von Wilamowitz-Moellendorff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tycho von Wilamowitz-Moellendorff (ur. 16 listopada 1885 w Getyndze, zm. 15 października 1914 pod Dęblinem) – niemiecki filolog klasyczny[1].

Był synem Ulricha von Wilamowitza-Moellendorffa oraz Marii von Wilamowitz-Moellendorff. Studiował filologię klasyczną i germanistykę w Berlinie i w Getyndze. Od lat młodzieńczych zajmował się badaniem dramatów greckich.

W chwili rozpoczęcia I wojny światowej zaciągnął się do wojska. Zginął i został pochowany pod Iwanogrodem (dzisiejszy Dęblin) 15 października 1914 roku.

Rodzice postawili mu symboliczny grób w gaju wymysłowickim, stelę wysoką na 2 metry[2][3].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Die dramatische Technik des Sophokles, Weidmann, Berlin 1917

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ernst Vogt: Literatur der Antike und Philologie der Neuzeit. Walter de Gruyter 2013, ISBN 978-3-11-026391-6, s. 369–370.
  2. Cmentarz w Gaju Wymysłowickim.. [dostęp 2017-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-21)].
  3. Polegli w I wojnie światowej. [dostęp 2015-05-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • William M. Calder III, Anton Bierl: The Tale of Oblomov: Tycho von Wilamowitz-Moellendorff (1885–1914). w: Eikasmos, II/1991, s. 257–283.