U-3518
| Historia | |
| Stocznia |
F.Schichau GmbH w Gdańsku |
|---|---|
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby | |
| Los okrętu | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
nawodna: 1621 t |
| Długość |
76,7 m |
| Szerokość |
6,6 m |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne MAN M6V40/46KBB o mocy 4000 KM, 2 silniki elektryczne o mocy 5400 KM, 2 wyciszone silniki elektryczne o mocy 222 KM, 2 śruby napędowe | |
| Prędkość |
nawodna: 15,5 w. |
| Zasięg |
na powierzchni: 15.500 Mm przy 10 w. |
| Uzbrojenie | |
| 2 podwójne działka przeciwlotnicze 20 mm 6 wyrzutni torpedowych na dziobie, 23 torpedy. | |
| Załoga |
57 |
U-3518 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu XXI z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1944 roku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Zamówienie na budowę okrętu zostało złożone w stoczni F.Schichau GmbH w Gdańsku. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 12 września 1944. Wodowanie nastąpiło 11 listopada 1944, przekazanie do służby 29 grudnia 1944. Dowódcą U-3518 został kapitänleutnant (kapitan marynarki) Herbert Brünning.
Okręt odbywał szkolenie początkowo w 8. Flotylli w Gdańsku, a od 16 lutego 1945 w 5. Flotylli w Kilonii.
Zatopiony przez własną załogę 3 maja 1945 w Kilonii w ramach operacji Regenbogen. Po wojnie wrak okrętu podniesiono i złomowano.