Ulica Jęczmienna we Wrocławiu
Przedmieście Swidnickie | |||||||||||||
![]() Początkowy odcinek Jęczmiennej, przy ul. Grabiszyńskiej | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||
Długość |
330 m | ||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Wrocławia ![]() | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |||||||||||||
![]() |
Ulica Jęczmienna – ulica w rejonie wrocławskiego osiedla Przedmieście Świdnickie, długości ok. 330 m, łącząca ul. Grabiszyńską z placem Rozjezdnym, na którym łączy się z ulicą Pszenną i Kolejową.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d1/Jeczmienna_od_Grabiszynskiej_20190420.jpg/340px-Jeczmienna_od_Grabiszynskiej_20190420.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/72/Jeczmienna_od_Pszennej_20190420.jpg/340px-Jeczmienna_od_Pszennej_20190420.jpg)
Wytyczona w 1873 na terenie dawnej wsi Gajowice[a] w celu połączenia ówczesnej Gräbschener Straße (Grabiszyńskiej) ze niedawno wybudowaną linią kolejową[b]; już w 1874 zaczęto stawiać przy niej pierwsze budynki. Ulicę nazwano Luisen Straße; jej patronką została Luiza Pruska[c]. W roku 1877 pomiędzy dzisiejszymi ulicami Jęczmienną a Kolejową, przy ich zbiegu na placu Rozjezdnym[d] wzniesiono Zircus Busch – Cyrk Buscha[1]; projektantem był Ernst Welz. W latach 1892–1893 u wylotu Jęczmiennej, przy placu Rozjezdnym, postawiona została[e] pierwsza z dwóch elektrowni zasilających wrocławskie tramwaje elektryczne.
Podczas oblężenia Festung Breslau w 1945 zabudowa ulicy została mocno uszkodzona (spłonął też Zircus Busch, a elektrownia przy pl. Rozjezdnym uległa uszkodzeniom, po których zdecydowano się ją zburzyć), ale kilka kamienic nadawało się do odbudowy i istnieją do dzisiaj. Pozostała zabudowa pochodzi z lat 1966–1968. Na połączonym parterze budynku nr 13–19 mieściły się biura Wrocławskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. W drugiej połowie lat 70. XX w. wybudowano dwie „plomby” po parzystej stronie ulicy – siedmiokondygnacyjny blok nr 6–8 i pięciokondygnacyjny nr 12–16 oraz przeprowadzono generalny remont przedwojennych kamienic nr 2, 4 i 10. W tym też czasie zniknął kiosk z okolic skrzyżowania z ul. Grabiszyńską.
W kwietniu 2021 obszar ulicy został włączony do Strefy Płatnego Parkowania[2].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gajowice przyłączono do Wrocławia w roku 1868.
- ↑ Do około roku 1870 tory linii łącznikowej (Verbindungs-Eisenbahn) zbudowanej w 1848 biegły na poziomie gruntu od dworca Wrocław Główny na północny zachód w stronę dworca Wrocław Świebodzki wzdłuż dzisiejszej ulicy Kolejowej; później łącznik usunięto, tory przeniesiono na nasyp, a ich bieg od rejonu pl. Rozjezdnego skręcał bardziej na zachód niż dotąd.
- ↑ Luiza Meklemburg-Strelitz (1776-1810), królowa pruska jako żona króla Fryderyka Wilhelma III.
- ↑ Nazywał się Louisen Platz, od tej samej patronki, co ulica Jęczmienna.
- ↑ Rozbudowa nastąpiła w 1899.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cyrk Buscha. fotopolska.eu. [dostęp 2019-04-21].
- ↑ Kolejne wrocławskie ulice zostaną objęte płatnym parkowaniem. tuWrocław.com, 2021-03-18. [dostęp 2021-05-26]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jęczmienna. W: Zygmunt Antkowiak: Ulice i place Wrocławia. T. 11. Wrocław: Ossolineum, 1970, s. 81–82, seria: Biblioteka wrocławska.
- System Informacji Przestrzennej Wrocławia
- fotopolska.eu – mapy i plany Wrocławia