Ulica Krzywopoboczna w Warszawie
Mariensztat | |||||||||||||||||||
Ulica Krzywopoboczna | |||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||||||||||||||||||
52°14′45,2″N 21°01′00,3″E/52,245889 21,016750 |
Ulica Krzywopoboczna – jedna z ulic warszawskiego osiedla Mariensztat, biegnąca od zbiegu ulic ul. Sowiej i ul. Garbarskiej ku ul. Źródłowej. Wyznacza północną pierzeję rynku Mariensztackiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ulica Krzywopoboczna, nosząca niegdyś miano Bocznej, powstała w roku 1762 wraz z utworzeniem jurydyki Mariensztadt. Pierwotnie biegła aż do Wisły; wkrótce jednak została skrócona do odcinka Źródłowa – Grodzka. Zabudowa strony miała charakter dworkowy, i po części były to obiekty drewniane; ze zbiegu z Grodzką wznosiły się klasycystyczne stajnie zamkowe, wybudowane według projektu Dominika Merliniego w roku 1780; pierwszą i jedyną kamienicę przy ulicy Krzywopobocznej wzniesiono dopiero w roku 1860. Do czasu budowy Arkad Kubickiego w latach 1818-21 alejkę biegnącą u ich podstawy była przedłużeniem Krzywopobocznej do ul. Bugaj; zlikwidowano ją dopiero pod koniec XIX wieku.
W latach 1938-39 jedyna przy ulicy kamienica została częściowo rozebrana; być może miano ją zastąpić innym obiektem, jednak wybuch wojny przerwał te prace. Zabudowa okolicy została zniszczona w roku 1944; resztki stajni rozebrano około roku 1948, wraz z budową Trasy W-Z. Ulica zmieniła wtedy swój przebieg, znajduje się dziś nieco na południe od dawnej lokalizacji.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, tom 1. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 1995, s. 185. ISBN 83-902793-5-5.