Uogólnianie przez konstrukcję
Uogólnianie „przez konstrukcję” – w dydaktyce matematyki jest typem uogólnienia pojęcia[1][2]. Polega na świadomym konstruowaniu nowego pojęcia tak, by było ono nadrzędne do pojęcia wcześniej poznanego[2][3][4][5].
Przykłady[edytuj | edytuj kod]
- Uczeń poznaje pojęcie kwadratu oraz zastanawia się, z jakich warunków definicyjnych należy zrezygnować, by odkryć pojęcie ogólniejsze (takie jak np. prostokąt).
- Uczeń poznaje aksjomatyczne pojęcie liczb naturalnych, a następnie konstruuje liczby całkowite.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lidia Zaręba, Matematyczne uogólnianie. Możliwości uczniów i praktyka nauczania, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków 2012, ISSN 0239-6025, ISBN 978-83-7271-713-9, s. 33
- ↑ a b Lidia Zaręba, Matematyczne uogólnianie. Możliwości uczniów i praktyka nauczania, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków 2012, ISSN 0239-6025, ISBN 978-83-7271-713-9, s. 39
- ↑ Lidia Zaręba, Matematyczne uogólnianie. Możliwości uczniów i praktyka nauczania, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków 2012, ISSN 0239-6025, ISBN 978-83-7271-713-9, s. 25
- ↑ Anna Zofia Krygowska, Zarys dydaktyki matematyki cz.3, WSiP, Warszawa 1977, s.93-94
- ↑ W. Nowak, Konwersatorium z dydaktyki matematyki, PWN, Warszawa 1989